nauczka

nauczk|a

ж. урок; навука;

dać komu ~ę — правучыць каго;

będziesz miał ~ę! — так табе і трэба!; будзеш іншым разам ведаць!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

культу́ра ж., в разн. знач. культу́ра;

наву́ка і к. — нау́ка и культу́ра;

гісто́рыя ~ры — исто́рия культу́ры;

к. пра́цы — культу́ра труда́;

сельскагаспада́рчыя ~ры — сельскохозя́йственные культу́ры;

к. сібі́рскай я́звы — культу́ра сиби́рской я́звы;

○ фізі́чная к. — физи́ческая культу́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

артыле́рыя, ‑і, ж.

1. зб. Від узбраення, якое складаецца з гармат розных канструкцый і калібраў. Самаходная, процітанкавая, зенітная артылерыя. Цяжкая, дальнабойная, рэактыўная артылерыя.

2. Род войск з такім узбраеннем. Служыць у артылерыі.

3. Навука пра будову і дзеянне гармат, а таксама пра іх выкарыстанне ў баі.

[Фр. artillerie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграбіяло́гія

(ад агра- + біялогія)

навука аб агульных біялагічных заканамернасцях, якія дзейнічаюць у земляробстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

біясферало́гія

(ад біясфера + -логія)

навука пра ўзнікненне, эвалюцыю, структуру і механізмы функцыянавання біясферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідрапедало́гія

(ад гідра- + педалогія)

навука аб формах і заканамернасцях руху вады ў грунце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зоагеагра́фія

(ад зоа- + геаграфія)

навука, якая вывучае размеркаванне, размяшчэнне жывёл на зямным шары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зоатамі́я

(ад зоа- + -тамія)

навука аб будове арганізма жывёл, яго органах і сістэмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зоафенало́гія

(ад зоа- + феналогія)

навука аб сезонных з’явах у жывёльным свеце, раздзел феналогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

макрабіётыка

(ад макра- + гр. biotikos = які датычыць жыцця)

навука аб спосабах прадаўжэння жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)