Тое, што і часам. Падскакваў часамі плуг, зачапіўшы парогам камень.Баранавых.— Ты не з горада, часамі? — запытаў Анікей. — У гадаў, браце...Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
petrify[ˈpetrɪfaɪ]v.
1. напало́хаць, напужа́ць
2. здранцве́ць;
I was petrified with horror. Я змярцвеў ад жаху.
3. ператвары́цца ў ка́мень; акамяне́ць, скамяне́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rip1[rɪp]n. разры́ў, прарэ́х, прарэ́ха;
There was a rip in the tire caused by a sharp stone. Востры камень прадзіравіў шыну.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Márkstein
m -(e)s, - ме́жавы ка́мень; перан. паваро́тны пункт, вяха́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АЛІГАКЛА́З
(ад аліга... + грэч. klasis трэшчына),
мінерал групы палявых шпатаў падкласа каркасных сілікатаў (плагіяклазаў). Ізаморфная сумесь з 10—30% анартыту Ca[Al2Si2O8] і 70—90% альбіту Na[AlSi3O8]. Колер шэры ці з рознымі адценнямі. Бляск ад шклянога да перламутравага. Празрысты да паўпразрыстага. Цв. 6. Шчыльн. 2,65 г/см³. Пародаўтваральны мінерал гранітаў, гнейсаў, гранітных пегматытаў. Некаторыя выкарыстоўваюць як вырабныя камяні (месяцавы камень) і як ювелірны матэрыял (сонечны камень).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
brukowiec
м.
1.камень (для брукавання);
2.разм. бульварная газета
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
спужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Адчуць страх перад кім‑, чым‑н. Света ўсяго баіцца ў лесе, не толькі мурашак і жаб. Баіцца нават птушак, дзікіх качак учора спужалася — крычала на ўсю Сырніцу.Пташнікаў.[Антось:] — Летняя ноч кароткая, а цягнуць камень праз лес цяжка .. А тут стала займацца на золак, у Сверанаве заспяваў певень, дык нячысцік спужаўся, кінуў камень ды ходу наўцёкі...С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незапа́мятны, ‑ая, ‑ае.
Вельмі даўні. Ляжыць гэты белы камень тут з незапамятных часоў, і старыя кажуць, што ад яго і назва вёскі пайшла — Белая.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лайда́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.
Разм.неадабр. Бяздзейнічаць, лодарнічаць; ухіляцца ад работы, ад абавязкаў. Пакуль дзяўблі камень, працавалі нехаця, асабліва лайдачылі Муха і Фрыд.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гі́псавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіпсу, складаецца з гіпсу (у 1 знач.). Гіпсавы пласт. Гіпсавы камень.// Зроблены з гіпсу. Гіпсавы бюст. Гіпсавая павязка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
