Verbum

падапе́чны, -ая, -ае (афіц., разм.).

Які знаходзіцца пад чыёй-н. апекай.

Падапечнае дзіця.

Паклапаціцца пра сваю падапечную (наз.). Падапечная тэрыторыя (уключаная ў міжнародную сістэму апекі пры Арганізацыі Аб’яднаных Нацый).

дырэ́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Кіраўнічы орган прадпрыемства, ведамства, навучальнай установы на чале з дырэктарам.

Распараджэнне дырэкцыі.

2. Памяшканне, дзе знаходзіцца такое кіраўніцтва.

|| прым. дырэкцы́йны, -ая, -ае.

ве́данне, -я, н.

1. Знаёмства з чым-н., валоданне чым-н.

В. жыцця.

З веданнем справы.

В. замежнай мовы.

2. Падпарадкаванне, распараджэнне, кіраванне (кніжн.).

Інстытут знаходзіцца ў веданні міністэрства.

ва́дкасць, -і, ж.

1. гл. вадкі.

2. Рэчыва, якое мае ўласцівасць цячы і набываць форму той пасудзіны, у якой яно знаходзіцца.

|| прым. ва́дкасны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

антыцыкло́н, -у, м. (спец.).

Зона ўстойлівага павышанага атмасфернага ціску, якая знаходзіцца паміж цыклонамі і характарызуецца ясным, сонечным надвор’ем.

|| прым. антыцыкло́нны, -ая, -ае, антыцыклані́чны, -ая, -ае і антыцыклана́льны, -ая, -ае.

пану́ючы, -ая, -ае.

1. Які мае ўладу, знаходзіцца на чале ўлады.

Пануючыя класы.

2. Які пераважае, найбольш распаўсюджаны.

Пануючая парода дрэў.

3. Які ўзвышаецца над чым-н.

Пануючая вышыня.

пара...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які знаходзіцца побач, адхіляецца ад чаго-н., парушае што-н.; мае адносіны да па́ры², паравы, напр.: параметрычны, парапсіхалогія, парагенератар, параадводны, параразмеркавальнік.

стан⁵, -у, м.

1. Становішча, у якім хто-н. знаходзіцца.

С. адукацыі.

С. рэчаў.

С. здароўя (фізічнае самаадчуванне).

2. Від, характар размяшчэння, узаемадзеяння і руху часцінак рэчыва.

Аморфны с.