ляжаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Знаходзіцца ўсім целам на чым-н. у гарызантальным становішчы.

    • Л. на зямлі.

  2. Быць хворым, знаходзіцца ў пасцелі.

    • Л. у непрытомнасці.

  3. Аб прадметах: знаходзіцца на паверхні ў нерухомым стане (бакавой часткай, гарызантальна).

    • Кнігі ляжаць на стале.

  4. Знаходзіцца, быць, захоўвацца, змяшчацца.

    • Грошы ляжаць у кішэні.

  5. Размяшчацца дзе-н., мець напрамак куды-н.

    • Наўкола ляжаць калгасныя палі.
    • Шлях ляжыць на ўсход.

  6. пераноснае значэнне: Быць чыім-н. абавязкам.

    • На бацьку ляжаць усе клопаты пра сям’ю.

Фразеалагізмы:

  • Душа (сэрца) не ляжыць да каго-чаго (размоўнае) — няма цікавасці, прыхільнасці да каго-, чаго-н.
  • Лежма ляжаць (размоўнае) — доўга ляжаць.
  • Ляжаць аблогай — пра няворанае, удзірванелае поле.
  • Ляжаць пад сукном (размоўнае) — заставацца без разгляду, без рэагавання (пра заявы, скаргі).
  • Ляжаць у руінах — быць разбураным.

|| назоўнік: ляжанне і лежня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

stagníeren

vi эк. знахо́дзіцца ў ста́не засто́ю [стагна́цыі], перажыва́ць засто́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Beschúss

m -es, -schüsse абстрэ́л

únter ~ líegen* — знахо́дзіцца [быць] пад абстрэ́лам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Nótstandsgebiet

n -s, -e раён, які́ знахо́дзіцца ў бядо́тным стано́вішчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vórhut

f -, -en вайск. аванга́ры́

die ~ bílden — знахо́дзіцца [быць] у аванга́рдзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

задыякальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да задыяка, знаходзіцца ў задыяку. Задыякальныя сузор’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокашыротны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да высокіх шырот, знаходзіцца ў высокіх шыротах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаведны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад аховай; недатыкальны. Запаведныя лугі. Запаведныя помнікі прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэчны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за ракой. У зарэчнай далечы сінее лес. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калязямны, ‑ая, ‑ое.

Які размяшчаецца, знаходзіцца каля Зямлі або вакол Зямлі. Калязямная арбіта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)