dozgonnie

пажыццёва; да канца жыцця; на ўсё жыццё; да скону

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ménschenleben

n -s, - чалаве́чае жыццё

víele ~ fórdern — забра́ць мно́га чалаве́чых жы́ццяў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zéitstück

n -(e)s, -e суча́сная п’е́са, п’е́са пра суча́снае жыццё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éhestand

m -es, -stände шлю́бнае жыццё

in den ~ tréten* — узя́ць шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пазы́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Зыбаць некаторы час. А жыццё, яно ... — і Сямён Васільевіч пазыбаў рукой, — хвалюецца. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаму́жні, ‑яя, ‑яе.

1. (‑яя). Якая не знаходзіцца ў шлюбе, замужам. Незамужняя дачка.

2. Не звязаны з замужжам. Незамужняе жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правалэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Валэндацца некаторы час. [Бацька] амаль усё жыццё правалэндаўся па сее це — лепшай долі шукаў. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буко́ліка, ‑і, ДМ ‑ліцы, ж.

Жанр антычнай паэзіі, якая паказвала побыт пастухоў, ідэалізавала вясковае жыццё, проціпастаўляючы яго гарадской культуры.

[Грэч. bukolika.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клерыкалі́зм, ‑у, м.

Рэакцыйны палітычны напрамак у капіталістычных краінах, які імкнецца ўзмацніць уплыў царквы на грамадска-палітычнае і культурнае жыццё.

[Ад лац. clericalis — царкоўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыва...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню а) слову «жывы», напрыклад: жывародзячы; б) слову «жыццё», напрыклад: жыватворны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)