самостоя́тельный в разн. знач. самасто́йны;

самостоя́тельная жизнь самасто́йнае жыццё;

самостоя́тельная рабо́та самасто́йная рабо́та (пра́ца);

самостоя́тельное предложе́ние грам. самасто́йны сказ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуцёўка ж. путёвка;

вы́даць ~ку вадзі́целю — вы́датъ путёвку води́телю;

санато́рная п. — санато́рная путёвка;

п. ў жыццё — путёвка в жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Не забяспечаны ўсім неабходным. Пасля нядоўгага адпачынку ў партызанскім лагеры паходнае жыццё наша здаецца яшчэ больш няўладжаным. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазабо́йца, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Той, хто пакончыў жыццё самазабойствам, самагубствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчы́глік, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да шчыгол. Спелы яблык блішчыць на прыпёку, Смелы шчыглік пяе пра жыццё — не пра смерць. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэро́бы

(ад гр. aer = паветра + bios = жыццё)

арганізмы, якія не здольныя жыць без свабоднага кіслароду (параўн. анаэробы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гілазаі́зм

(ад гр. hyle = рэчыва + zoe = жыццё)

філасофскі погляд, паводле якога здольнасць адчуваць нібыта ўласціва ўсёй матэрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

клерыкалі́зм

(ад клерыкал)

палітычны кірунак, які імкнецца ўзмацніць уплыў царквы на грамадска-палітычнае і культурнае жыццё краіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эдафі́чны

(ад гр. edaphos = глеба);

э-ыя фактары — глебавыя ўмовы, якія ўплываюць на жыццё і пашырэнне жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

халя́ва, -ы, мн. -ы, -я́ў, ж.

Частка бота, якая закрывае нагу ад ступні да калена.

Прышыць новыя перады да халяў.

◊

На халяву (разм., груб.) —

1) хітруючы, нічога не робячы (жыць, пражыць і пад.); на дурніцу.

Пражыць жыццё на халяву;

2) бясплатна, дарэмна, нічога не плацячы (рабіць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)