Wéchseljahre

pl перахо́дны ўзро́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крыты́чны², -ая, -ае.

1. Пераломны, які знаходзіцца ў стане крызісу.

К. момант хваробы.

К. ўзрост.

2. Вельмі цяжкі, небяспечны.

Крытычнае становішча.

○

Крытычная тэмпература — тэмпература пераходу цела з аднаго стану ў другі (спец.).

|| наз. крыты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геахранало́гія

(ад геа- + храналогія)

раздзел гістарычнай геалогіі, які вывучае храналагічную паслядоўнасць фарміравання і ўзрост горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

узро́ст м. Álter n -s, -, Lébensalter n; Áltersstufe f -, -n;

грані́чны (крайні) узро́ст Áltersgrénze f -, -n; Höchstalter n;

шко́льны ўзро́ст Schúlalter n;

дашко́льны ўзро́ст Vórschulalter n;

перахо́дны ўзро́ст Wéchseljahre pl;

сярэ́дні ўзро́ст Dúrchschnitts¦alter n;

пенсі́йны ўзро́ст Réntenalter n;

стары́ (старэчы) узро́ст Gréisenalter n, hóhes Álter;

прызыўны́ ўзро́ст вайск. Éinberufungsalter n;

у ста́лым узро́сце bei Jáhren, in fórtgeschrittenem Álter;

чалаве́к старо́га ўзро́сту ein hóchbetagter [hóchbejahrter] Mensch;

чалаве́к ста́лага ўзро́сту ein älterer [bejáhrter] Mensch;

аднаго́ ўзро́сту gléichalt(e)rig;

усі́х узро́стаў áller Áltersstufen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Kíndesalter

n -s дзіця́чы ўзро́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schúlalter

n -s шко́льны ўзро́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dúrchschnittsalter

n -s, - сярэ́дні ўзро́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entwícklungsjahre

pl гады́ ро́сту [развія́цц]; перахо́дны ўзро́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узро́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Колькасць часу, гадоў, пражытых ад нараджэння, пачатку росту; перыяд, ступень у развіцці, росце чалавека, жывёлы, расліны. Ва ўзросце трох год. Людзі аднаго ўзросту. Дзіцячы ўзрост. Сталы ўзрост. □ [Шайдак:] — Мне ішоў тады пятнаццаты год. Узрост, ведаеце які: усё хочацца ведаць, усюды паспець. Жычка. За купамі аголеных кустоў мітусіліся хлапчукі школьнага ўзросту. Колас. Толькі на Палессі можна яшчэ любавацца дубамі, узрост якіх дасягае добрых шасці стагоддзяў. В. Вольскі.

•••

Бальзакаўскі ўзрост — узрост ад 30 да 40 год, уласцівы гераіням бальзакаўскіх раманаў, якія ў гэты перыяд захавалі свежасць і маладосць пачуццяў.

Выйсці з узросту гл. выйсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́слі, -яў.

1. Кармушка для жывёлы ў выглядзе вузкай унізе скрынкі ці рашоткі, нахільна прымацаванай да сцяны.

2. Выхаваўчая ўстанова для самых маленькіх дзяцей, дзе яны знаходзяцца ў час працы бацькоў.

Дзіцячыя я.

Адвесці дзіця ў я.

|| прым. я́сельны, -ая, -ае.

Я. ўзрост (да трох гадоў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)