Verbum

шахматы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ігрок у шахматы. Дзядзя Ваня.. любіў «зрэзацца» з заўзятымі класнымі шахматыстамі. Якімовіч.

мац, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле значэння дзеясл. мацаць. Мац у кішэнь — аж няма табакеркі... Якімовіч.

падстрэ́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны пад страхою. Ластаўчына гняздо было ў самым гумне, на падстрэшнай перакладзіне. Якімовіч.

пафанабэ́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Фанабэрыцца некаторы час. Палікар быў чалавек не благі, толькі любіў крыху пафанабэрыцца. Якімовіч.

зме́еў, змеева.

Нар.-паэт. Які належыць змею. Тым часам змеевы служкі — цівуны ды гайдукі — самі панамі парабіліся. Якімовіч.

залатагры́вы, ‑ая, ‑ае.

Нар.-паэт. З залатой грывай; з грывай залацістага колеру. У садзе залатагрывы конь пасецца. Якімовіч.

вы́мудраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Выдумаць, прыдумаць што‑н. Але неўзабаве Валодзя вымудраваў новую штуку. Якімовіч.

раззы́кацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга зыкаць. На беразе раззыкаліся авадні і розная іншая драбяза. Якімовіч.

рань, ‑і, ж.

Вельмі ранні час. — Ты чаго гэта, хлопча, падняўся ў такую рань? — стрэў .. [Міхася] дзед Антось. Якімовіч.

ухо́дзіны, ‑дзін; адз. няма.

Разм. Тое, што і уваходзіны. Пабудаваў [бедны брат] новую хату і паклікаў гасцей на ўходзіны. Якімовіч.