архе́йскі геол. архе́йский;

~кая э́ра (гру́па) — архе́йская э́ра (гру́ппа)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

era [ˈɪərə] n. э́ра, эпо́ха;

the nuclear era я́дзерная э́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

архе́йский геол. архе́йскі;

архе́йская гру́ппа (э́ра) архе́йская гру́па (э́ра).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

археозо́йский геол. археазо́йскі;

археозо́йская гру́ппа (э́ра) археазо́йская гру́па (э́ра).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азо́йский геол. азо́йскі;

азо́йская э́ра (гру́ппа) азо́йская э́ра (гру́па).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кайназо́й, ‑ю, м.

Тое, што і кайназойская эра (гл. кайназойскі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мезазо́й, ‑ю, м.

Спец. Тое, што і мезазойская эра (гл. мезазойскі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеазо́й, ‑ю, м.

Спец. Тое, што і палеазойская эра (гл. палеазойскі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

era

[ˈɪrə]

n.

э́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лабэра ’здаравяка’ (Мат. Маг.). Да лобі (гл.). Адносна экспрэсіўнага суф. -эра параўн. лабур (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)