усхо́дкі, ‑аў; адз. няма.

Прыступкі, па якіх паднімаюцца ўгору. Стаяў.. [дом] на ўзгорку, з вуліцы да яго вялі шырокія цэментаваныя ўсходкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паме́р, -ру м., в разн. знач. разме́р;

у дзесяцікра́тным ~ры — в десятикра́тном разме́ре;

набы́ць шыро́кія ~ры — приня́ть широ́кие разме́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бры́нды ’аборкі ў шырокіх рукавах’ (Гарэц.), ’абрыўкі на абрубцы, аблямоўцы вопраткі, на падоле’ (КЭС), бры́нда, бры́нджа ’аборка’ (Касп.), бры́нды ’шырокія фалды, складкі’, бры́нджы, бры́нжы, брындзю́лька (Бяльк.). Рус. дыял. (зах.) брынды ’шырокія рукавы сялянскага святочнага адзення’. Этымалогія Фасмера, 1, 222–223 (услед за Бернекерам, 93), зусім не пераконвае (гл. бры́ндаць). Лепш Брукнер, 43, які зыходзіў з ст.-польск. bryndy ’дарагая жаночая вопратка’, bryndować się ’прыгожа апранацца’, але першакрыніца слоў застаецца невядомай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

футбо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спартыўная трыкатажная кашуля з адкладным каўняром. Новенькая зялёная футболка шчыльна аблягала.. шырокія плечы [юнака]. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніз, -у, мн. нізы́, -о́ў, м.

1. Ніжняя частка чаго-н.

Н. рукава.

2. Паверхня, бок прадмета, процілеглы яго верху.

Н. скрыні.

3. Унутраны бок (матэрыі, вопраткі); спод.

Н. паліто.

4. Нізіннае месца.

Сцелецца па нізах туман.

5. Тое, што і нізоўе.

6. мн. Шырокія пласты працоўнага народа.

Сацыяльныя нізы.

7. мн. Ніжнія ноты (спец.).

Браць нізы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыро́кі тс. перан. breit, weit;

шыро́кія магчы́масці úmfassende Möglichkeiten;

шыро́кія су́вязі wéitreichende Verbíndungen;

са́мыя шыро́кія паўнамо́цтвы wéitgehende Vóllmachten;

шыро́кі абме́н áusgedehnter Áustausch;

у шыро́кім сэ́нсе im wéiten Sínne;

шыро́ка адукава́ны úmfassend gebíldet;

шыро́ка ўжыва́цца wéitgehend verwéndet wérden;

шыро́ка раскры́ць во́чы die Áugen áufreißen*, große Áugen máchen;

шыро́кая нату́ра ein gróßzügiger Mensch;

шыро́ка глядзе́ць на рэ́чы gróßzügig sein;

жыць на шыро́кую нагу́ auf großem Fúße lében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Пася́к, пасякі ’суконная посцілка, вытканая ў шырокія палосы’ (смарг., ваўк., івац., Сл. ПЗБ; івац., Сл. Брэс.). Да пас© (гл.). Аб суфіксе ‑як гл. Сцяцко, Афікс. наз., 146.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плебс

(лац. plebs = народ)

1) клас плебеяў у Стараж. Рыме;

2) шырокія слаі гарадской беднаты ў сярэдневяковай Еўропе і пазней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ко́лы мн. Kréise pl;

дыпламаты́чныя ко́лы diplomátische Kréise;

шыро́кія ко́лы насе́льніцтва bréite Kréise der Bevölkerung;

артысты́чныя ко́лы Künstlerkreise pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пажалаба́ціцца, ‑ціцца; зак.

Зрабіцца жалабаватым. Некалі ў хаце была паслана падлога — проста на зямлю. Цяпер шырокія дошкі пажалабаціліся, абгнілі з краёў, іх патачыў шашаль. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)