мо́ташны, -ая, -ае.

1. Ад якога становіцца моташна.

М. пах.

2. перан. Агідны, цяжкі і прыкры.

|| наз. мо́ташнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gruelling [ˈgru:əlɪŋ] n. BrE, (вельмі) ця́жкі, цяжкі́, знясі́льваючы;

gruelling work ця́жкая пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мудраге́лісты, -ая, -ае (разм.).

1. Цяжкі для разумення, выканання; складаны.

Мудрагелістае пытанне.

2. Замыславаты, вычварны.

М. ўзор.

|| наз. мудраге́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акру́тны, -ая, -ае.

1. Свавольны, жорсткі.

А. чалавек.

А. характар.

2. Безвыходны, цяжкі.

Трапіць у акрутнае становішча.

|| наз. акру́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папро́к, -у, мн. -і, -аў, м.

Дакор, незадавальненне, абвінавачанне, выказаныя каму-н.

Цяжкі п.

Сяброўскі п.

Кінуць п. каму-н. (папракнуць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ця́жкасць, -і, ж.

1. гл. цяжкі.

2. звычайна мн. -і, -ей. Цяжкія прадметы.

Перавозка цяжкасцей.

3. Непрыемнае адчуванне; змрочны настрой, стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

отяжеле́вший и отяжеле́лый прил., книжн. пацяжэ́лы, ця́жкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

цяжка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. цяжкі (у 1, 5, 7, 10 знач.), напр.: цяжкавагавы, цяжкавымоўны, цяжказразумелы, цяжкапраходнасць, цяжкавыканальны, цяжкапаранены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цяжкадасту́пны, -ая, -ае.

1. Да якога цяжка даступіцца; непраходны.

Цяжкадаступныя балоты.

2. Цяжкі для разумення, вывучэння.

Ц. стыль.

|| наз. цяжкадасту́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аго́рклы, -ая, -ае.

1. Які набыў горкі смак.

А. сыр.

А. квас.

2. перан. Пра тое, што надакучыла, абрыдла; невыносны, цяжкі.

Агорклая цішыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)