Мсціслаўскі царкоўна-археалагічны музей

т. 10, с. 541

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВІ́ЦЕБСКІ ЦАРКО́ЎНА-АРХЕАЛАГІ́ЧНЫ МУЗЕ́Й.

Існаваў у 1893—1919 у Віцебску. Засн. Е.Р.Раманавым і А.П.Сапуновым. Першыя экспанаты сабраны ў Віцебску. Папаўняўся выпадкова знойдзенымі рэчамі і матэрыяламі археал. раскопак на Віцебшчыне. У 1905 было 1247 экспанатаў, у т. л. творы бел. мастакоў 17—18 ст., узоры нар. разьбы па косці і дрэве, манеты, медалі, царк. начынне і інш. Найб. каштоўнасць мелі рукапісныя кнігі і дакументы ўстаноў Полацкай епархіі, апісаныя Сапуновым у кн. «Архіў Полацкай духоўнай кансісторыі» (1898). У 1919 большасць матэрыялаў перададзена Віцебскаму губ. музею (гл. Віцебскі абласны краязнаўчы музей).

Л.Дз.Клок.

т. 4, с. 232

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кансісто́рыя, -і, ж.

1. Царкоўна-адміністрацыйны і царкоўна-судовы орган пры епархіяльным архірэі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

2. У каталіцкай царкве: нарада, савет кардыналаў які ўзначальвае Папа Рымскі.

|| прым. кансісто́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мітрапо́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная акруга, якой кіруе мітрапаліт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

епа́рхія, -і, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка, якой кіруе епіскап (архірэй).

|| прым. епархія́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іера́рх, ‑а, м.

Царкоўна-афіцыйная назва епіскапа.

[Ад грэч. hierarchēs — свяшчэнны кіраўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hagiography [ˌhægiˈɒgrəfi] n. fml агіягра́фія, царко́ўна-жыці́йная літарату́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

епа́рхія, ‑і, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка ў праваслаўнай, каталіцкай і англіканскай цэрквах.

[Грэч. eparchía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мітрапо́лія, ‑і, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная акруга, якой кіруе мітрапаліт, а таксама галоўны горад гэтай акругі.

[Грэч. mētropolis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Slavonic1 [sləˈvɒnɪk] n. славя́нская мо́ва;

Old/Church Slavonic стараславя́нская/царко́ўна-славя́нская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)