белаце́лы, ‑ая, ‑ае.

З белым целам. Заяц стаяў голы па пояс, белацелы, худы, з вострымі плячамі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́ска ж Span m -(e)s, Späne;

◊ худы́ як трэ́ска spindeldürr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

худзе́нькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Памянш.-ласк. да худы ​1. [Настаўніца] была аж з Разані.. Худзенькая, тоненькая, як сцяблінка. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bag of bones

ску́ра й ко́сьці, ве́льмі худы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

niedokrwisty

1. мед. малакроўны;

2. худы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

плюга́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Мізэрны, худы, нікчэмны з выгляду. Выгляд у .. [Вольскага] быў досыць плюгавы: нізенькі, рыжыя валасы, чырвоныя вочкі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

raw-boned

[,rɔˈboʊnd]

adj.

кашча́вы; ве́льмі худы́, ску́ра ды ко́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

scarecrow

[ˈskerkroʊ]

n.

1) пу́дзіла n.

2) худы́, цыба́ты чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

skinny

[ˈskɪni]

adj.

ве́льмі то́нкі, ве́льмі худы́, ску́ра ды ко́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

даўгавя́зы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі высокі і худы; цыбаты. Аднекуль з’явіўся даўгавязы крыклівы старшыня і загадаў скласці рэчы на фурманкі. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)