харавы́ гл. хор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клір, -а, м.

1. У хрысціянскай царкве: сукупнасць свяшчэннаслужыцеляў і царкоўнаслужыцеляў аднаго храма.

2. Царкоўны хор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тысячагало́сы, -ая, -ае.

Які складаецца з тысячы, мноства галасоў; утвораны тысячай, мноствам галасоў.

Т. птушыны хор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капэ́ла, -ы, мн. -ы, -пэ́л, ж.

Вялікая музычная група выканаўцаў — хор у спалучэнні з аркестрам.

Дзяржаўная харавая к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рознагало́сы, -ая, -ае.

1. Нязладжаны, няскладны (пра гукі).

Р. хор.

2. 3 рознымі галасамі.

Рознагалосыя птушкі.

|| наз. рознагало́сасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

choir [ˈkwaɪə] n. хор (асабліва царкоўны ці на канцэртах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спе́цца сов., прям., перен. спе́ться;

хор яшчэ́ не спе́ўся — хор ещё не спе́лся;

яны́ даўно́ спе́ліся — они́ давно́ спе́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закана́рхаць

‘пачаць чытаць каноны, якія паўтарае хор’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закана́рхаю закана́рхаем
2-я ас. закана́рхаеш закана́рхаеце
3-я ас. закана́рхае закана́рхаюць
Прошлы час
м. закана́рхаў закана́рхалі
ж. закана́рхала
н. закана́рхала
Загадны лад
2-я ас. закана́рхай закана́рхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час закана́рхаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́ўчы, -ая, -ае.

1. Надзелены прыродай здольнасцямі спяваць або меладычна свістаць.

Пеўчая капэла.

Пеўчыя птушкі.

2. пе́ўчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Спявак хору, звычайна царкоўнага.

Хор пеўчых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімвалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; зак. і незак., што (кніжн.).

З’явіцца (з’яўляцца) сімвалам (у 1 знач.) чаго-н.

Хор у спектаклі сімвалізуе адзінства народа.

|| наз. сімваліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)