Verbum

анлайнавы слоўнік

lobby¹ [ˈlɒbi] n.

1. ло́бі;

the oil lobby ло́бі нафтапрамысло́ўцаў

2. вестыбю́ль, хол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vórraum

m -(e)s, -räume пярэ́дні пако́й, гасцёўня, хол

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hall [hɔ:l] n.

1. пярэ́дні пако́й; вестыбю́ль

2. калідо́р

3. за́ла;

a concert hall канцэ́ртная за́ла;

the Royal Albert Hall Ро́ял-Алберт-Хол (канцэртная зала ў Лондане)

4. студэ́нцкі інтэрна́т;

live in hall жыць у інтэрна́це

5. вялі́кі за́гарадны дом, сядзі́ба;

Haddon Hall сядзі́ба Хэ́дан-Хол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БО́СТАНСКІ СІМФАНІ́ЧНЫ АРКЕ́СТР,

адзін са старэйшых сімф. аркестраў ЗША. Створаны ў 1881 у г. Бостан мецэнатам Г. Лі Хігінсанам. Выступаў у зале «Бостан-мюзік-хол», з 1900 — у «Сімфані-хол». Росквіт аркестра звязаны з дзейнасцю С.Кусявіцкага (1924—49), пад кіраўніцтвам якога выконваліся творы П.Чайкоўскага і інш. рус. кампазітараў. Сярод гал. дырыжораў: А.Нікіш, П.Манцё, Ш.Мюнш, Э.Лайнсдорф, С.Адзава. З аркестрам выступалі кампазітары А.Глазуноў, С.Пракоф’еў, В.д’Эндзі, Р.Штраус, Д.Міё, А.Рэспігі, М.Равель і буйнейшыя дырыжоры розных краін.

т. 3, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

hall, ~u

м. [hol] вестыбюль; хол; фае (у гатэлі, тэатры)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

блішча́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае гладкую, бліскучую паверхню, які адбівае прамені святла. На чалавеку быў сіні гарнітур, да самай шыі зашпілены на блішчастыя гузікі. Васілёнак. Да ліфта трэба было прабегчы цераз нізкі, прасторны, вылажаны жоўтым блішчастым паркетам хол. Скрыган. Чорная блішчастая машына спынілася ля хаткі Грушкавай маці. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лап! ’пра мацанне, абмацванне’ (мсцісл., Нар. лекс.), смал. лап ’тс’, рус. ярасл. лап! (аб сабаку) ’скок!’, польск., в.-луж. łap©, чэш., усх.-славац. lap© ’хол’. Паводле семантыкі толькі мсцісл.-смал. арэал. Паўн.-слав. lapъ© суіснуе побач з дзеясл. łapali/lapiłi (Слаўскі, 4, 464), бел. лапаць© (гл.). Згодна са Смаль–Стоцкім (Прымат., 22, 27, 37), — гэта анаматапеічнае аддзеяслоўнае ўтварэнне (са значэннем «рух — гук»).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Hálle

f -, -n

1) (вялі́кая) за́ла

2) хол

3) анга́р

4) цэх (памяшканне)

5) гара́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

парке́т, ‑у, М ‑кеце, м.

1. зб. Невялікія гладкія, пераважна з цвёрдых народ дрэў, дошчачкі, якімі насцілаюць падлогу. Да ліфта трэба было прабегчы цераз нізкі, прасторны, вылажаны жоўтым блішчастым паркетам хол. Скрыган.

2. Падлога, зробленая з такіх дошчачак у форме розных геаметрычных фігур. Голле гэтага старога бору ўжо цяпер калышацца пад вокнамі трохпавярховых дамоў, з паркетам і паравым ацяпленнем, з халадзільнікамі і ваннамі. Грахоўскі. Увайшла я ў залу з бліскучым і светлым паркетам. Мядзёлка.

[Фр. parquet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hol, ~u

I м.

1. буксір (канат);

2. буксіроўка;

wziąć kogo na hol — узяць каго на буксір

II м.

хол; вестыбюль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)