рэіфіка́цыя

(ад лац. res, rei = рэч + -фікацыя)

форма сацыяльных адносін, пры якой адносіны паміж людзьмі прымаюць выгляд адносін паміж рэчамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

газіфіка́цыя

(ад газ​1 + -фікацыя)

1) ператварэнне цвёрдага ці вадкага паліва ў гаручы газ;

2) забеспячэнне прадпрыемстваў і жылых раёнаў газавым палівам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

петрыфіка́цыя

(ад петра- + -фікацыя)

1) працэс ператварэння ў камень, напр. асадачных парод у цвёрдую масу;

2) перан. усталяванне чаго-н. у пэўнай форме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тарыфпса́цыя

(ад тарыф + -фікацыя)

вызначэнне тарыфу на аснове той або іншай класіфікацыі аб’ектаў падатковага аблажэння або аплаты (напр. т. работ, т. заработнай платы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыверсіфіка́цыя

(ад лац. diversus = розны + -фікацыя)

1) адначасовае развіццё многіх, не звязаных паміж сабой відаў вытворчасці, расшырэнне асартыменту вырабаў у маштабе дзяржавы, галіны, рэгіёна, прадпрыемства;

2) лінгв. разнастайнасць лексічнага складу ў тэксце як паказчык культуры мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стратыфіка́цыя

(ад лац. stratum = слой + -фікацыя)

1) слаістая будова чаго-н. або размяшчэнне чаго-н. слаямі; слаістасць, напр. паслядоўнасць залягання геалагічных адкладаў у вертыкальным разрэзе або размеркаванне ў атмасферы тэмпературы па вышыні;

2) апрацоўка насення некаторых парод дрэў перад пасевам шляхам вытрымлівання яго паміж слаямі вільготнага пяску;

3) сацыяльная дыферэнцыяцыя грамадства (падзел на страты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)