Verbum

фізіка-...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўказвае на адносіны да фізікі, напрыклад: фізіка-геаграфічны, фізіка-матэматычны.

колеразна́ўства, ‑а, н.

Сістэматызаваная сукупнасць дадзеных фізікі, фізіялогіі і псіхалогіі, якія маюць адносіны да працэсаў успрымання і адрознівання колераў.

фазатро́н, ‑а, м.

Адзін з відаў устаповак для паскарэння руху зараджаных часціц (ужываюцца для даследаванняў у галіне фізікі атамнага ядра).

[Ад грэч. phasis — з’яўленне і слова (элек)трон.]

электраста́тыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Раздзел фізікі, які вывучае ўласцівасці электрычнасць наэлектрызаваных цел у адносна нерухомым стане; проціл. электрадынаміка.

пнеўма́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Аддзел фізікі, які вывучае газападобныя целы.

2. Тое, што і пнеўматык (у 1 знач.).

[Ад грэч. pneymatikos — дыхальны, паветраны.]

радыёфі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Галіна фізікі, у якой вывучаюцца фізічныя працэсы, звязаныя з электрамагнітнымі ваганнямі і радыёхвалямі. Поспехі радыёфізікі.

тэрмадына́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Раздзел фізікі, які вывучае законы цеплавога руху і ўплыў цеплавога руху на фізічныя ўласцівасці цел.