Fúßball

m -(e)s, -bälle футбо́л

~ spíelen — гуля́ць у футбо́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бу́цы, ✂, ж.

Чаравікі з шыпамі на падэшвах для гульні ў футбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мотабол, ✂, м.

Спартыўная камандная гульня; футбол на матацыклах.

|| прым. мотабольны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шо́у, нескл., н.

Пышнае сцэнічнае відовішча з удзелам майстроў эстрады, цырка, джаз-аркестраў, балета на лёдзе і пад. / у перан. ужыв. Для амерыканцаў футбол — гэта шоу. «Звязда».

[Англ. show.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбінацы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які асноўваецца на камбінацыі (у 1 знач.), звязаны з ёй. Камбінацыйныя табліцы.

2. Які асноўваецца на камбінацыі (у 3 знач.). Камбінацыйная гульня ў футбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футбаліст, ✂, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

|| ж. футбалістка, ✂.

|| прым. футбалісцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

wégköpfen

vt адбіва́ць галаво́й (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Пілка ’мяч’ (Шпіл.; Нас.; Сцяшк. Сл.), ’футбол’ (маст., Сл. ПЗБ), ст.-бел. пила, пилка ’мяч’. Запазычана са ст.-польск. piła, piłka ’тс’, якое узыходзіць да лац. pila ’мяч’, ’клубок’ (Насовіч. 414; Булыка, Лекс. запазыч., 118; Банькоўскі, 2, 582). Сюды ж пілэ́чка ’кавалак апрацаванай гліны на адну пасудзіну’ (беласт., ЖНС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

варата́р, ✂, м.

Ігрок, які абараняе вароты ў спартыўных гульнях (гандбол, футбол, хакей).

|| прым. варатарскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Élfmeter

m -s, - адзінаццаціметро́вы ўдар (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)