focalize

[ˈfoʊkəlaɪz]

v.t.

зьбіра́ць прамяні́ ў фо́кусе; настаўля́ць на фо́кус

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trick, ~u

м. [trik] трук, фокус, штука

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zauberi

f -, -en

1) чараўні́цтва

2) фо́кус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

focus

[ˈfoʊkəs]

1.

n., pl. -cuses or -ci

1) Phys. фо́кусm.

2) цэ́нтар -ру m. (ува́гі)

in focus — выра́зны

out of focus — невыра́зны

2.

v.t.

1) зьбіра́ць прамяні ў фо́кусе; настаўля́ць на фо́кус, факусава́ць

2) (on, upon) засяро́джваць (ува́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

біфака́льцы

(ад бі- + фокус)

які мае два фокусы;

б-ыя акуляры — акуляры, у якіх верхняя частка шкельцаў дазваляе бачыць далёкія прадметы, а ніжняя служыць для чытання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

stunt

I [stʌnt]

1.

v.t.

прыпыня́ць рост, разьвіцьцё

2.

n.

спыне́ньне ро́сту, разьвіцьця́

II [stʌnt]

n., informal

шту́ка f., трук, фо́кусm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Трук ‘лоўкі, эфектны прыём, нумар’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову (трюк) з франц. truc ‘спрытнасць’, якое з праванс. truc ці з італ. trucco ‘палка’. Фасмер (4, 112) выводзіць рус. трюк з англ. trickфокус, трук, спрытны прыём’, параўн. трык ‘trick artifice’ ў “Беларуска-ангельскім слоўніку” Я. Пятроўскага, выдадзеным у Лінцы ў 1946 г. (перавыданне — гл. Пятр.). Крыніцай запазычання англ. trik з’яўляецца ст.-франц. trique, якое з лац. tricae мн. л. ‘інтрыгі’ (Голуб-Ліер, 489; ЕСУМ, 5, 662). Сюды ж трука́цкі, тру́кавы, трука́цтва, трука́ч (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hocus-pocus

[,hoʊkəsˈpoʊkəs]

1.

n.

1) фо́кус-по́кус

2) спра́ўнасьць рук, ма́гія f.

3) ашука́нства n.

2.

v.i.

1) займа́цца штука́рствам

2) рабі́ць шту́чкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

надло́м, ‑у, м.

1. Надламанае месца. Надлом косці. Надлом бэлькі. □ — Так, так, — задумаўся Павел, — з вілкай нешта трэба рабіць. І запасной жа няма. От, фокус... Надлом, значыць. Гроднеў.

2. перан. Рэзкае аслабленне фізічных і душэўных сіл у выніку якога‑н. перажывання. Душэўны надлом. □ Пасля апошняга пасяджэння праўлення калгаса Дубель адчуў у душы нейкі надлом. Ермаловіч.

3. перан. Празмерная рэзкасць у праяўленні сваіх пачуццяў. Сказаць з надломам у голасе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sztuczka

sztucz|ka

ж.

1. штучка; штука; фокус;

tylko bez ~ek! — толькі без фокусаў!;

2. спрытнюга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)