гарня́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

1. Тое, што і горнарабочы.

2. Горны інжынер або студэнт горнай навучальнай установы.

|| прым. гарня́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́дык, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач, а таксама студэнт вышэйшай медыцынскай навучальнай установы.

|| ж. меды́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фільматэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

Установа або аддзел установы, дзе збіраюць і захоўваюць фільмы; збор кінастужак.

|| прым. фільматэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сацкультбы́т, -у, М -бы́це, м.

Скарачэнне: сацыяльная культурна-бытавая сфера.

Аб’екты сацкультбыту (усе аб’екты, установы, што адносяцца да гэтай сферы).

|| прым. сацкультбы́таўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

студэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Навучэнец вышэйшай навучальнай установы.

|| ж. студэ́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. студэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факультэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Аддзяленне вышэйшай навучальнай установы, дзе вывучаецца пэўны цыкл сумежных навуковых дысцыплін.

Біялагічны ф.

|| прым. факультэ́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упраўле́нне, -я, н.

Буйная адміністрацыйная ўстанова або орган установы, арганізацыі і пад., які кіруе пэўнай галіной дзейнасці.

Цэнтральнае статыстычнае ў.

У. чыгункі.

|| прым. упраўле́нчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

персана́л, ‑у, м.

Асабовы склад супрацоўніку якой‑н. установы, прадпрыемства. Персанал лабараторыі. □ Шпітальны персанаж ледзь спраўляўся са сваімі абавязкамі. Дудо. // Група работнікаў установы, прадпрыемства, якія аб’ядноўваюцца па прафесійных або іншых адзнаках. Педагагічны персанал школы. Абслуговы персанал. Жаночы персанал установы. □ У бальніцы было зусім ціха, ні гуку, ні голасу. Здавалася, усе паснулі, і хворыя, і медыцынскі персанал. Арабей.

[Ад лац. personalis — асабовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́дык, ‑а, м.

Спецыяліст па медыцыне, урач. // Разм. Студэнт медыцынскай навучальнай установы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

maturzysta

м. выпускнік сярэдняй навучальнай установы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)