ашклі́ць, ашклю, ашкліш, ашкліць; ашкліце; зак., што.

Уставіць шкло; зашкліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апра́віць, апраўлю, аправіш, аправіць; зак., што.

Уставіць у аправу. Аправіць партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устаўля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. устаўляць — уставіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Тасуючы, уставіць карту ўнутр калоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урубі́ць, урублю́, уру́біш, уру́біць; уру́блены; зак., што ў што.

Уставіць у высечаную адтуліну.

У. перагародку ў сцяну.

|| незак. уру́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уру́бліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утаро́піць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., што ў каго-што.

Уставіць вочы, позірк на каго-, што-н.

У. вочы ў падлогу.

|| незак. утаро́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уставіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апра́віць (уставіць у аправу) (éin)fássen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асадзі́ць¹, асаджу́, аса́дзіш, аса́дзіць; аса́джаны; зак., што.

Умацаваць што-н. на чым-н., прымацаваць, уставіць у аправу, у рамку.

А. касу.

А. карціну.

|| незак. аса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што ў што.

Урабіць, уставіць паяннем.

|| незак. упа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упа́йка, -і, ДМ -йцы, ж. і упа́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)