vapour [ˈveɪpə] n. BrE

1. (вадзяная) па́ра;

a vapour bath пары́льня, пары́лка

2. імгла́, тума́н;

disappear as vapour зні́кнуць як тума́н

3. pl. vapours dated меланхо́лія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

haze [heɪz] n.

1. смуга́; тума́н

2. няя́снасць ро́зуму або́ ду́мкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тума́ннасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. туманны.

2. Густы туман (у 1 знач.).

3. Міжзорнае воблака, якое складаецца з пылу, газу і плазмы.

Галактычныя туманнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нізі́на, -ы, мн. -ы, -зі́н, ж.

1. Нізкае месца.

Па нізіне сцелецца туман.

2. Раўніна, якая знаходзіцца не вышэй 200 м над узроўнем мора.

Палеская н.

|| прым. нізі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муць, -і, ж.

1. Дробныя часцінкі ў вадкасці, якія робяць яе непразрыстай, каламутнай.

2. перан. Туман, смуга; імгла.

М. вісіць у паветры.

3. перан. Аб цяжкім душэўным стане (разм.).

М. на душы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́снуць несов., прям., перен. ви́снуть;

тума́н ~не над бало́там — тума́н ви́снет над боло́том;

дзе́ці так і в. на ім — де́ти так и ви́снут на нём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

1. Накрыць, ахінуць.

А. плечы цёплай коўдрай.

2. перан. Пакрыць, агарнуць.

Жыта маладое поле ўсё акрыла.

Шэры туман акрыў лугавіну.

|| незак. акрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -і́цца; незак.

1. Выпускаць дым; тлець, вылучаючы многа дыму.

Галавешка дымілася на вогнішчы.

2. перан. Вылучаць пару.

Пасля дажджу дымілася зямля.

У лагчыне дыміўся туман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гусце́ць несов., в разн. знач. густе́ть, станови́ться гу́ще; (о лесе и т.п. — ещё) станови́ться ча́ще;

лес гусце́е — лес густе́ет (стано́вится гу́ще, ча́ще);

тума́н гусце́е — тума́н густе́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассе́яться

1. (разойтись) рассе́яцца, разысці́ся;

тума́н рассе́ялся тума́н рассе́яўся (разышо́ўся);

2. (разбежаться) рассе́яцца, разбе́гчыся;

коло́нна неприя́теля рассе́ялась кало́на во́рага рассе́ялася (разбе́глася);

3. перен. (о сомнениях, тревоге) рассе́яцца, разве́яцца;

4. перен. (развлечься) разве́яцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)