Hásenfuß

m -es, -füße баязлі́вец, трус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ángsthase

m -n, -n трус, баязлі́вец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

angora [æŋˈgɔ:rə] n.

1. анго́рская ко́шка/каза́; ангорскі трус

2. анго́ра, анго́рская шэрсць;

an angora sweater сві́тар з анго́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пашчыльне́ць, ‑ее; зак.

Стаць больш шчыльным, шчыльнейшым. Пашчыльнелі атрады чырвоных Непамернаю, новаю сілай. Трус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крыль ’трус, кролік’ (Дразд.). Гл. кроль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rabbit

[ˈræbɪt]

n.

трус -а́ m., тру́ска f.; за́яц -йца m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ветравінне (паэт.) ’вецер’ (КТС, П. Трус). Параўн. укр. вітрові́ння ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

prolific

[prəˈlɪfɪk]

adj.

пладаві́ты (пісьме́ньнік), пло́дны (як трус); ураджа́йны, урадлі́вы (пра зямлю́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Краго́ль ’трус’ (Сцяшк. Сл.). Ці не звязана з кароль ’тс’ (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Веснаплынь (паэт.) ’пачатак вясны’ (КТС, П. Трус) — новаўтварэнне ад вясна́ і плынь (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)