БЕ́ЛЫ ПУХО́ВЫ ТРУС,
парода трусоў пуховага кірунку. Выведзены ў Расіі метадам паглынальнага скрыжавання мясц. малапрадукцыйных пуховых трусоў з жывёламі ангорскай пароды. Гадуюць пераважна ў Цвярской вобл. Расіі. Выкарыстоўваюць для паляпшэння шэрснай прадукцыйнасці іншых парод і атрымання пуховых трусоў каляровых тыпаў.
Сярэдняя жывая маса 4 кг, даўж. тулава 54 см, абхват грудзей 34 см. Валасяное покрыва чыста-белае, эластычнае, на 92—96% складаецца з пуху, восцевых валасоў 4—8%. Даўж. пуху 6—7 см, гадавы начос пуху з самцоў 430 г, самак 420 г. З пуху атрымліваюць высакаякасныя трыкатажныя і фетравыя вырабы.
т. 3, с. 84
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕ́НСКІ БЛАКІ́ТНЫ ТРУС,
парода трусоў мяса-шкуркавага кірунку. Выведзены ў Аўстрыі ў канцы 19 ст. метадам узнаўленчага скрыжавання жывёл пароды бельгійскі волат з дробнымі блакітна-шэрымі мясц. трусамі. Парода вельмі пашырана ў краінах Еўропы. На Беларусі гадуюць аматары.
Трусы сярэдняй велічыні з падоўжаным тулавам і моцным касцяком, даўж. цела 52—56 см і больш, ахоп грудзей 35—37 см, сярэдняя жывая маса 4,5 кг. Валасяное покрыва нармальнага шэрснага тыпу, бліскучае, з аднароднай шыза-блакітнай афарбоўкай. Шкуркі выкарыстоўваюць для імітацыі пад каштоўнае футра пушных звяроў і ў натуральным выглядзе.
т. 4, с. 88
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лі́рык, -а, мн. -і, -аў, м.
Аўтар лірычных літаратурных твораў.
Паўлюк Трус — паэт-л.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
rabbit1 [ˈræbɪt] n. zool. трус
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
баязлі́вец, -лі́ўца м. трус, разг. труси́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палахлі́вец, -лі́ўца м., разг. трус; труси́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кро́лик трус, род. труса́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анго́рский анго́рскі;
анго́рский кро́лик анго́рскі трус.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анго́рскі, ‑ая, ‑ае.
У выразах: ангорская каза гл. каза; ангорская кошка гл. кошка; ангорскі трус гл. трус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тру́сік, ‑а, м.
Памянш.-ласк. да трус; маленькі трус. Эх, якія трусікі! Проста прыгажосць: Чорненькія вусікі, Беленькая поўсць. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)