Traditión

f -, -en трады́цыя

mit éiner ~ bréchen* — адмо́віцца ад яко́й-н. трады́цыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трады́цыя ж. Traditión f -, -en, Überlíeferung f -, -en;

па трады́цыі traditiónsgemäß;

пару́шыць трады́цыю mit der Gepflógenheit bréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спрашчэ́нства, ‑а, н.

Павярхоўны, спрошчаны надыход да вырашэння складаных пытанняў, задач. І ў абмалёўцы галоўнага героя, і ў вырашэнні канфлікту Купала .. застаецца верным народнай традыцыі, пазбягае спрашчэнства і схематызму. Ярош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stem​2 [stem] v. (from/out of) пахо́дзіць, пачына́цца, узніка́ць;

The theory stems from an ancient tradition. Гэтая тэорыя ідзе ад старажытнай традыцыі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

«старына»,

тэрмін, адпавядаючы значэнню «традыцыі» ў часы ВКЛ.

т. 15, с. 165

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

насле́даваць I несов., биол. насле́довать

насле́даваць II несов. (руководствоваться) сле́довать; подража́ть;

н. ле́пшыя трады́цыі — сле́довать лу́чшим тради́циям;

н. вялі́каму паэ́ту — подража́ть вели́кому поэ́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ева́нгелле, -я, н. (з вялікай літары).

1. Частка Бібліі, агульная назва першых чатырох кніг Новага Запавету пра зямное жыццё і вучэнне Ісуса Хрыста (з’яўляецца асновай хрысціянскага веравучэння).

Кананічнае Е.

2. мн. -і, -яў. Кожная з чатырох кніг Новага Запавету, напісаных, паводле царкоўнай традыцыі, вучнямі Ісуса Хрыста і іх паслядоўнікамі.

Е. ад Марка.

Старонка Евангелля ад Матфея.

|| прым. ева́нгельскі, -ая, -ае.

Е. тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ювелі́р, ‑а, м.

1. Майстар, які вырабляе прадметы мастацтва, упрыгожанні і пад. з каштоўных металаў, з каштоўнымі камянямі. Па звычцы або па традыцыі самай дакладнай лічаць працу ювеліра, гадзіннікавага майстра, аптэкара. Матрунёнак.

2. Прадавец такіх прадметаў, упрыгожанняў.

[Гал. juwelier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Нягі́пта, негіпта ’непраходнае, гіблае месца ў балоце; нешта непрыемнае, цяжкае; няздольны, няварты чалавек’ (ТС). Да геаграфічнай назвы Егіпет, якая ў біблейскай традыцыі стала агульнай назвай для абазначэння беспрасветнай цемры, у тым ліку і ў духоўным плане, гл. глосу ў Скарыны: Егіпет — «темности». Параўн. таксама егіпта ’ліха’ (< грэч., Мовазнавство, 1973, 5, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

come down

а) зыхо́дзіць; зьяжджа́ць, зла́зіць

б) перадава́цца, перахо́дзіць з пакале́ньня ў пакале́ньне (па трады́цыі)

в) стра́ціць ра́нг, стано́вішча, гро́шы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)