ажу́рны, -ая, -ае.

Празрысты, тонкі, скразны, драбнасеткаваты, лёгкі.

Ажурная тканіна.

Ажурная вязь.

◊

Ажурная работа — пра вельмі тонкую, майстэрскую работу.

|| наз. ажу́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

то́нкасць, -і, ж.

1. гл. тонкі.

2. мн. -і, -ей. Самыя дробныя дэталі, асаблівасці чаго-н.

Ведаць т. справы.

Не ўдавацца ў тонкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трэ́ска, -і, ДМ трэ́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Тонкі кавалак дрэва, адчасаны ад бервяна, палена і пад.; шчэпка.

Прынесці трэсак на падпалку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

filament [ˈfɪləmənt] n. ніць, ні́тка; то́нкі дрот

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

smukły

стройны; высокі, тонкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

patykowaty

тонкі, як прут

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

háuchdünn

a ве́льмі то́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

валаско́вы, ‑ая, ‑ае.

Тонкі, як волас; капілярны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танчэ́й, танчэ́йшы (выш. ст ад тонка, тонкі) dünner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

упрыгажэ́нства, -а, н.

У архітэктуры, а таксама ў мастацкай і публіцыстычнай мове: імкненне да лішніх, неапраўданых аздабленняў.

Выразная мова, тонкі гумар не патрабуюць упрыгажэнства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)