гліст, -та́ м., зоол. глист;

сту́жачны г. — ле́нточный глист

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Таўжэ́ш ’няўжо, хіба’ (Скарбы), таўжэ́ш ’вядома, канечне’ (шчуч., З нар. сл.). З *та‑ўжэ‑ж, параўн. та ўжэ(ж) ’няўжо ж, ды ўжо’ (Сцяшк. Сл.), гл. та, ужо, ж(а); адрозненні ў семантыцы звязаны з інтанацыйным суправаджэннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

айла́нт, -та, (о древесине и собир.) -ту м., бот. айла́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́раст, -та, (о древесине и собир.) -ту м., бот. бе́рест

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэндры́т м.

1. -та анат. дендри́т;

2. -ту мин. дендри́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самшы́т, -та, (о древесине и собир.) -ту м., бот. самши́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эўкалі́пт, -та, (о древесине и собир.) -ту м., бот. эвкали́пт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ты-ты-ты — пра гук, тупат, стук (мсцісл., Нар. лекс.): і качачка казала: ты‑ты‑ты (Вушац. сл.). Гукаперайманне, параўн. та-та, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

усклі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Вымавіць, сказаць што‑н. гучна, усхвалявана, з пачуццём. — Та-ата! — усклікнуў Марык і спрытна ашчарэпіў бацьку за шыю. Пальчэўскі. — Ах, сынок! — усклікнула маці і схапілася за галаву. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

°C

= Celsius – (столькі-та) градусаў па Цэльсію

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)