1. Які мае адносіны да Канады, канадцаў, належыць ім. Канадскія долары. Канадская літаратура.
2. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Канадская таполя. Канадскі рыс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
серабры́сты
1. (колер) Sílber-, sílberschimmernd, sílbern;
серабры́стая тапо́лябат. Sílberpappel f -, -n;
2. (гук) sílbrig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вярбо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вярбы. Вярбовая кара.// Зроблены з вярбы. Жалейкай вярбовай Дражню жаўрука.Жычка.
2.узнач.наз.вярбо́выя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца вярба, таполя і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Суха́рына ’асяродак, стрыжань (у дрэве)’ (Мат. Гом.). Параўн. укр.дыял.суха́рина ’сухое дрэва’, польск.suchorzyna ’таполя, ясакар, Populus nigra L.’. Да сухі (гл.), г. зн. больш сухая частка ў параўнанні з абалонню, гл. сухар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
серабры́стыв разн. знач. серебри́стый;
с. серп ме́сяца — серебри́стый серп луны́;
с. смех — серебри́стый смех;
~тая тапо́ля — серебри́стый то́поль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ясака́р, ‑а і ‑у, м.
1.‑а. Вялікае дрэва сямейства вярбовых з цёмна-шэрай карой, разнавіднасць таполі; чорная таполя. Ля вокан шумяць ясакары.Калачынскі./‑у, узнач.зб.Зараснікі ясакару. Лес з ясакару.
2.‑у; толькіадз. Драўніна гэтага дрэва. Мэбля з ясакару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АСІ́НА,
таполя дрыжачая (Populus tremula), лістападнае дрэва з роду таполясям. вярбовых. Пашырана ў Еўропе і Азіі, трапляецца ў Паўн. Афрыцы. Утварае асінавыя лясы. На Беларусі расце па ўсёй тэрыторыі.
Двухдомнае ветраапыляльнае дрэва выш. да 35 м. Ствол дыяметрам да 60—100 см. Крона невялікая, рыхлая. Лісце чаргаванае, простае, круглаватае або круглавата-рамбічнае. Кветкі дробныя, сабраны ў адвіслыя цыліндрычныя каташкі. Плод — зеленавата-бурая каробачка. Насенне з пушыстым чубком, прыстасаванае, каб разносіцца ветрам. Хуткарослая і вельмі прадукцыйная на драўніну піянерная расліна. Жыве да 100 і больш гадоў. Драўніна лёгкая, мяккая. Выкарыстоўваюць у запалкавай і цэлюлозна-папяровай прам-сці, буд-ве і тарнай вытв-сці, кару, лісце і пупышкі — у медыцыне. Асн. корм для ласёў, зуброў і аленяў. Утварае мікарызу з падасінавікамі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВО́ЛЬНЫ ВЕРШ,
від рыфмаванага сілаба-танічнага верша, у якім адвольна спалучаюцца радкі з рознай колькасцю стоп. Найчасцей не мае страфічнай будовы, інтанацыйна блізкі да звычайнай гутаркі і выкарыстоўваецца ў байках, эпіграмах, эпітафіях, вершаваных надпісах. Вольным вершам напісаны камедыя А.Грыбаедава «Гора ад розуму», драма М.Лермантава «Маскарад». У бел. паэзіі гэты верш выкарыстоўваецца ў буйных ліраэпічных творах («Сцяг брыгады» А.Куляшова, «Люцыян Таполя» М.Танка), асобных вершах, але найчасцей у байках.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
персткнижн., уст. па́лец, род. па́льца м.;
◊
оди́н, как перст адзі́н адны́м; адзі́н-адзіню́ткі; як зязю́лька; як ме́сячык у не́бе; як тапо́ля сяро́д по́ля; як ко́лас на ржы́шчы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДВУХДО́МНЫЯ РАСЛІ́НЫ,
віды раслін, у якіх жан. і мужч. генератыўныя (палавыя) органы знаходзяцца на розных асобінах. Кветкавыя Д.р. маюць аднаполыя песцікавыя (жан.) і тычынкавыя (мужч.) кветкі, у інш. груп Д.р. утвараюцца архегоніі (жан. палавыя органы) і антэрыдыі (мужч. палавыя органы). У флоры Беларусі Д.р. ёсць сярод кветкавых (дрэвавых — таполя, асіна, вярба; травяністых — каноплі, шчаўе, шпінат і інш.), голанасенных (ядловец), папарацепадобных, хвошчападобных, дзеразападобных, імхоў, водарасцей. Гл. таксама Аднадомныя расліны, Шматдомныя расліны.