Verbum

шуме́тнік Месца, куды выкідаюць смецце (Віц., Гарад., Докш., Зах. Бел. Др.-Падб., Лёзн. Касп. Слаўг.). Тое ж шуме́тнішча (Тал. Мядзв.).

□ п. г. т. Шуміліна Віц.

му́рава

1. Зямля, якая не апрацоўваецца; аблога (Брэсц., Пін.).

2. Трава мурожніца Festuca elatior L. (Лёзн. Касп., Тал. Мядзв.); самае лепшае лугавое сена (Мін. Шпіл., Слаўг.).

сме́тнік Месца, куды высыпаюць смецце; памыйная яма; гнаявая куча (БРС). Тое ж сме́тнішча (Бых., Слаўг., Тал. Мядзв.), сме́ццішча, смяцці́шча (Мсцісл. Юрч., Слаўг.), сме́тнівішча (Слаўг.), сурны́ўка (Смален. Дабр.).

галаля́дзь Сукаватае дрэва; месца ў ствале сасны, адкуль расце некалькі сукоў, найчасцей чатыры (Тал. Мядзв.). Тое ж барсу́к, ві́лкі, рага́ль, барсу́чча, балбу́чча (Слаўг.), ві́лы (Шчуч.), рало (Ст.-дар.).

мярэ́ча Непраходны густы лес на нізкім месцы (Крыч., Слаўг., Чашн. Касп.); непралазнае балота (Расн. Бяльк.); буралом і густы лес (Тал. Мядзв.). Тое ж мірэчча (Смален. Дабр.), мярэчча (Слаўг.).

іржа́вінне

1. Балотная іржа (Слаўг.). Тое ж іржаві́нне (Слаўг.).

2. Іржой пакрытае балота (Нас., Слаўг.).

3. Застаялае месца ў вадзе каля стаўкоў, якое пакрыта іржой і плесняй (Тал. Мядзв.).

го́ні

1. Вузкая і доўгая паласа раллі (БРС). Тое ж гоня (Тал. Мядзв.), гані́ (Рэч.).

2. Частка палетка, якая апрацоўваецца асобна ад іншых (Зах. Бел. Др.-Падб.). Тое ж ато́рка (Стол.).

аралля́ Нядаўна ўзаранае поле (Дубр., Кузн. Касп., Лёзн., Пол., Тал. Мядзв., Уш.); апрацоўка зямлі (Слаўг.). Тое ж аральба́ (Кузн. Касп.), ара́нне, арба́ і арьба́ (Слаўг.), ата́ра (Мін. Шпіл. Заметка, 1853, л. 17), арылля́ (Уш.).

па́цепнік

1. Дробны хмызняк; кусты (Віц., Нас., Тал. Мядзв., Сен. Чашн. Касп., Слаўг.). Тое ж па́цяпнік (Мсцісл. Юрч., Слаўг.), пашы́йнік (Лёзн.), поцябнік (Слаўг.), поцяпнік (Слаўг., Смален.).

2. Дробныя бярозавыя дровы (Маг. губ. вед., 1854, № 47, 843).

камлы́га Кавалак сухой зямлі ці дзірвана (БРС). Тое ж камя́к, камок (Зах. Бел. Др.-Падб., Лёзн., Слаўг.), камлы́жка (Крыч., Слаўг.) камлы́жжа (Бял. Матэр., Слаўг.), камлы́жына (Бял. Матэр., Слаўг., Тал. Мядзв.), камлю́га, каму́х, камя́га, каму́шша, камя́чы́шча, камя́к, камя́жжа, камя́жы́шча (Слаўг.).