прабіўны прыметнік

  1. Які прабівае што-н.

    • Прабіўная сіла снарада.

  2. пераноснае значэнне: Энергічны і настойлівы (размоўнае).

    • П. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фотаэлемент назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Прыбор, у якім пад уздзеяннем святла ўзнікае электрарухаючая сіла.

|| прыметнік: фотаэлементны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чарадзейны прыметнік

  1. Які валодае магічнай, звышнатуральнай сілай.

    • Чарадзейнае зелле.

  2. Які захапляе, чаруе.

    • Чарадзейная сіла слова.

|| назоўнік: чарадзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цягавы прыметнік

Які мае адносіны да цягі (у 2 знач.); прызначаны для цягі, перамяшчэння чаго-н.

  • Цягавая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нястрыманы прыметнік

  1. Які не можа валодаць сабой, стрымлівацца.

    • Н. чалавек.

  2. Якога немагчыма стрымаць.

    • Нястрыманая сіла.
    • Н. смех.

|| назоўнік: нястрыманасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чараўніцтва назоўнік | ніякі род

  1. Сіла, дзеянні чараўніка; вядзьмарства, чары (устарэлае).

  2. Дзеянні знахара шляхам замоў; знахарства.

|| прыметнік: чараўніцкі і чараўнічы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

притяга́тельный прыцяга́льны; (привлекательный) прыва́бны;

притяга́тельная си́ла прыцяга́льная сі́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

равноде́йствующий прил. раўнадзе́йны;

равноде́йствующая си́ла физ. раўнадзе́йная сі́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

жыватворны назоўнік | жаночы род | высокае

Які дае жыццё, ажыўляе, умацоўвае сілы, энергію, дабратворны.

  • Жыватворная сіла вясны.
  • Ж. клімат.

|| назоўнік: жыватворнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

электрарухаючы прыметнік

Электрарухаючая сіла — крыніца энергіі, якая выклікае і падтрымлівае электрычны ток у замкнутым ланцугу; велічыня, што характарызуе такую крыніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)