ка́фля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Керамічны выраб у выглядзе пліткі для абліцоўкі сцен, камінаў і пад.

|| прым. кафля́ны, -ая, -ае.

Кафляная сцяна.

К. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брандма́ўар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Сцяна з незгаральнага матэрыялу, якая раздзяляе сумежныя пабудовы ці часткі адной пабудовы ў проціпажарных мэтах.

|| прым. брандма́ўарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сце́; зрос, зрасла́, -ло́; зак. (разм.).

1. Зарасці, пакрыцца расліннасцю.

Сцежкі пырнікам зраслі.

2. Вырасці, урадзіць.

Жыта зрасло, як сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́шчына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.

1. Шчыліна, вузкае паглыбленне на паверхні.

Сцяна дала трэшчыну.

2. перан. Пра разлад, разыходжанні паміж кім-н.

У іх адносінах утварылася т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спля́міцца, сплямлюся, сплямішся, спляміцца; зак.

Пакрыцца плямамі. Сцяна сплямілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kimauer

f -, -n сцяна́ набярэ́жнай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rückwand

f -, -wände за́дняя сцяна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капіта́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з пашырэннем асноўных фондаў народнай гаспадаркі. Капітальнае будаўніцтва. // Істотны, асноўны, карэнны. Капітальны рамонт.

2. Грунтоўны, важны. Капітальнае навуковае даследаванне.

•••

Капітальная сцяна гл. сцяна.

Капітальныя ўкладанні гл. укладанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіта́йскі кита́йский;

~кая гра́мата — кита́йская гра́мота;

~кая сцяна́ — кита́йская стена́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крамлёўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крамля. Крамлёўскія куранты. Крамлёўская сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)