рэйхста́г, -а, м.

У Германіі да 1945 г.: назва парламента, а таксама будынак, у якім засядаў гэты парламент.

Член рэйхстага.

Узняць савецкі сцяг над рэйхстагам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

regimental [ˌredʒɪˈmentl] adj. палкавы́;

a regimental flag палкавы́ сцяг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хару́гва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. У старажытнасці: баявы вайсковы сцяг.

2. Замацаванае на доўгім дрэўку палотнішча з вобразамі святых, якое носяць у час рэлігійных шэсцяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sztandar, ~u

м. сцяг; штандар; харугва;

czerwony sztandar — чырвоны сцяг;

sztandar przechodni — пераходны сцяг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

proporzec

м. сцяг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flaga

ж. сцяг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арыфла́ма

(фр. oriflamme, ад лац. aurum = золата + flamma = полымя)

1) каралеўскі сцяг у сярэдневяковай Францыі;

2) вялікі сцяг, падвешаны ўпоперак вуліцы паміж будынкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

развіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Тое, што і разгарнуць (у 1, 3 і 4 знач.).

Р. сцяг.

|| незак. развіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

half mast [ˌhɑ:fˈmɑ:st] n. :

♦ at half mast прыспу́шчаны (пра сцяг)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kámpfbanner

n -s, - баявы́ сцяг, сцяг барацьбы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)