гіньёль

(фр. guignol, ад Guignol = імя персанажа французскага лялечнага тэатра)

п’еса, спектакль, сцэнічны прыём, заснаваныя на паказе жахаў, забойстваў, катаванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

«ДАРО́ЖКА»,

бел. нар. масавы танец, блізкі да карагода. Выяўлены ў Мядзельскім р-не Мінскай вобл. У аснове харэаграфічнай кампазіцыі прамыя лініі з перастраеннямі. Памер 2-дольны, тэмп умераны. Сцэнічны варыянт створаны ў канцы 1940-х г. балетмайстрам Я.Хацілоўскім (паст. самадз. танц. ансамблем у Смаргоні).

Л.К.Алексютовіч.

т. 6, с. 55

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

routine

[,ru:ˈti:n]

1.

n.

1) завядзёнка, руты́на f., усталява́ны пара́дак, шаблён -у m.

2) станда́ртны сцэні́чны ну́мар (выступле́ньне ў сваі́м амплюа́)

2.

adj.

звы́клы, прыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stage3 [steɪdʒ] adj. сцэні́чны, тэатра́льны;

stage effects сцэні́чныя эфе́кты;

stage lights агні́ ра́мпы;

stage slang акцёрскі жарго́н;

a stage Englishman англіча́нін, які́м яго́ звыча́йна пака́зваюць на сцэ́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мю́зікл

(англ. musical = музычны)

1) музычна-сцэнічны твор, пераважна камедыйнага характару, пабудаваны на выкарыстанні элементаў аперэты, балета, оперы і эстрады;

2) кінафільм такога характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мю́зікл

(англ. musical = музычны)

1) музычна-сцэнічны твор, пераважна камедыйнага характару, пабудаваны на выкарыстанні элементаў аперэты, балета, оперы і эстрады;

2) кінафільм такога характару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

«БУ́ЛЬБА»,

бел. сцэнічны танец. Муз. памер 24. Тэмп жвавы. Створаны на аснове аднайм. нар. песні. Першы сцэн. варыянт паст. К.Алексютовічам у 1930-я г. (Ансамбль бел. нар. песні і танца). Вял. пашырэнне ў СССР танец атрымаў пасля пастаноўкі І.Майсеевым (Дзярж. ансамбль нар. танца Расіі), дзе ў жартоўнай форме паказваецца, як садзяць, вырошчваюць і капаюць бульбу. Танец у яго харэагр. рэдакцыі (з рознымі адхіленнямі) увайшоў у нар. танц. рэпертуар, зазнаў уплыў мясц. танц. Традыцый.

т. 3, с. 332

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

theatrical [θɪˈætrɪkl] adj.

1. тэатра́льны, сцэні́чны;

a theatrical agent імпрэса́рыа, антрэпрэнё́р;

a theatrical company тэатра́льная тру́па;

theatrical scenery тэатра́льныя дэкара́цыі;

a theatrical column тэатра́льны раздзе́л; тэатра́льная кало́нка (у газеце)

2. ненатура́льны, пазёрскі, паказны́;

theatrical manners тэатра́льныя мане́ры;

a theatrical declamation меладраматы́чная дэклама́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трансфарма́цыя

(лац. transformatio)

1) пераўтварэнне віду, формы, асаблівасцей чаго-н. (напр. т. мастацкіх вобразаў);

2) біял. перанясенне спадчыннай інфармацыі з клеткі аднаго генатыпу ў клетку іншага;

3) сцэнічны прыём, які заключаецца ў хуткай змене артыстам (трансфарматарам 2) сваёй знешнасці;

4) змяненне напружання электрычнага току пры дапамозе трансфарматара 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

станда́рт, ‑у, М ‑рце, м.

1. Прынятыя за аснову ўзор, мадэль, эталон, якім павінна адпавядаць што‑н. сваім намерам, формай, якасцю і пад. Дзяржаўны стандарт. // Ідэальны, узорны экземпляр. Бялявая галава была пастрыжана «пад бокс» і прылізана на прабор, вочы — светла-блакітныя, па стандарту арыйскай расы. Брыль. // Аднастайная, тыпавая форма арганізацыі, ажыццяўлення чаго‑н. Выпрацаваны стандарт выпрабавання металу.

2. Нарматыўна-тэхнічны дакумент, якім вызначаюцца адзінкі велічынь, тэрміны і іх азначэнні, патрабаванні да прадукцыі, вытворчых працэсаў і г. д. Стандарты на харчовыя прадукты.

3. перан. Тое, што не мае ў сабе нічога арыгінальнага, своеасаблівага; шаблон, трафарэт. Узнік сцэнічны стандарт «жалезабетоннага камісара», у якім вельмі мала было агульначалавечага. «Маладосць».

•••

Залаты стандарт — форма арганізацыі капіталістычнага грашовага абароту, пры якой існаваў размен банкнотаў на залатыя манеты, залатыя зліткі ці на замежную валюту.

[Англ. standard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)