уніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. У граматыцы — які мае або надае адценне зняважлівасці, пагардлівасці. Уніжальны суфікс.

2. Зневажальны для чыёй‑н. годнасці. Уніжальныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарма́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец.

1. Тое, што і афікс.

2. Частка слова (прыстаўка, суфікс, інфікс), якая служыць для словаўтварэння і словазмянення.

[Ад лац. formans, formantis — які ўтварае, фарміруе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для паніжэння напружання току. Зніжальная падстанцыя.

2. Звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія маюць адценне пагарды, знявагі. Зніжальны суфікс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

adjectival

[,ædʒɪkˈtaɪvəl]

adj.

прыме́тнікавы

an adjectival suffix — прыме́тнікавы су́фікс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

privative

[ˈprɪvətɪv]

1.

adj., Gram.

адмо́ўны (пра прыста́ўку або́ су́фікс)

2.

n.

адмо́ўная прыста́ўка або́ су́фікс

UN- is a privative prefix — НЕ — адмо́ўная прыста́ўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adverbial

[ədˈvɜ:rbiəl]

adj., Gram.

прысло́ўны

an adverbial suffix — прысло́ўны су́фікс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

формаўтвара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да формаўтварэння, звязаны з ім. Формаўтваральны працэс. Формаўтваральны суфікс. □ Часам яркі вобраз ствараецца ў выніку змянення граматычнай формы слова, пашырэння яго формаўтваральных мажлівасцей. Рагойша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павеліча́льны в разн. знач. увеличи́тельный;

п. су́фікс — грам. увеличи́тельный су́ффикс;

п. апара́т — увеличи́тельный аппара́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ascensive

[əˈsensɪv]

adj.

1) узыхо́дны (у гару́)

2) Gram. павеліча́льны; узмацня́льны (напр. су́фікс)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

продукти́вный

1. в разн. знач. прадукцы́йны;

продукти́вное животново́дство прадукцы́йная жывёлагадо́ўля;

2. грам. прадукты́ўны;

продукти́вный су́ффикс прадукты́ўны су́фікс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)