staw, ~u

м.

1. сустаў;

staw łokciowy — локцевы сустаў;

2. сажалка; стаў; копанка; копань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

касціна́, ‑ы, ж.

Разм. Асобна ўзятая косць; костка. Спаліў Іван злога Кашчэя так, каб касціна да касціны, сустаў да сустава не сышліся. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віхля́сты

1. разг. вихля́вый, вихля́стый;

2. анат. болта́ющийся;

в. суста́ў — болта́ющийся суста́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

артра-

(гр. arthron = сустаў)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «сустаў».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кале́нны Knié-;

кале́нны суста́ў анат Kníegelenk n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стрыво́жыць сов.

1. встрево́жить, вспугну́ть;

2. стро́нуть, нару́шить;

с. суста́ў — стро́нуть (нару́шить) суста́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галёнкаступнёвы:

галёнкаступнёвы суста́ў анат Fúßgelenk n -(e)s, -e, Sprúnggelenk n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sprúnggelenk

n -s, -e анат. галёнкаступнёвы суста́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fúßgelenk

n -(e)s, -e галёнкаступнёвы суста́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kníegelenk

n -(e)s, -e кале́нны суста́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)