препровожда́ть несов.

1. (кого, что) (отправлять) адпраўля́ць; (посылать) пасыла́ць;

2. (проводить, сопровождая) право́дзіць, суправаджа́ць;

3. (время) уст. право́дзіць; ба́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падхро́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Храпці злёгку; суправаджаць храпам што‑н. Сядзіць [механік], спіць, сапе, падхропвае, а нагой усё — кіў-кіў, як той гадзіннік. Шынклер. Хлопец-цыган таксама заснуў і цяпер сам падхропваў старому. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Канвой ’узброенае суправаджэнне, прыкрыццё’ (ТСБМ). З рус. конвой, якое з гал. konvooi або франц. convoi ’суправаджэнне, абоз’ < convoyer ’суправаджаць’, < нар.-лац. *conviare ’тс’ < лац. via ’дарога’ (Фасмер, 2, 308; Слаўскі, 2, 445). Сюды ж коласаўскі наватвор канвойнік ’канваір’ (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сопровожда́ть несов.

1. суправаджа́ць;

сопровожда́ть аресто́ванных суправаджа́ць арыштава́ных;

2. перен. (сопутствовать) адбыва́цца (пры чым), адбыва́цца адначасо́ва (з чым), ісці́ (адбыва́цца) по́руч (з чым), суправаджа́ць (што), спадаро́жнічаць (чаму);

происше́ствие сопровожда́ли сле́дующие обстоя́тельства здарэ́нне адбыва́лася пры насту́пных акалі́чнасцях;

успе́х сопровожда́ет все конце́рты хо́ра по́спехам карыста́юцца ўсе канцэ́рты хо́ру;

3. (прилагать) офиц. дадава́ць, далуча́ць (да чаго);

заявле́ние необходи́мо сопровожда́ть соотве́тствующими докуме́нтами да зая́вы неабхо́дна дадава́ць (далуча́ць) адпаве́дныя дакуме́нты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сегіды́лья

(ісп. seguidilla, ад seguir = суправаджаць)

іспанскі народны танец у суправаджэнні спеваў, гітары і кастаньетаў, а таксама музычны твор у рытме гэтага танца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыпява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Суправаджаць спевамі якое‑н. дзеянне; падпяваць. Данілка іграе жаласліва-нудную мелодыю, Зоська круціцца па сцэне і прыпявае. Купала. Ваявалі ў полі жнеі-маладзіцы, Вострымі сярпамі жыта ваявалі, «Залатая зорка-зараніца, Не заходзь так рана...» — прыпявалі. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

geléiten

vt право́дзіць, суправаджа́ць

j-n durchs Lében ~ — быць чыі́м-н. ве́рным спадаро́жнікам жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

companion

[kəmˈpænjən]

1.

n.

1) ся́бра -ы m., сябро́ўка f., тава́рыш -а m.

2) кампаньён -а m.

2.

v.t.

суправаджа́ць, спадаро́жнічаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conduct​2 [kənˈdʌkt] v.

1. ве́сці, право́дзіць (сход, работу); кірава́ць

2. : conduct oneself fml паво́дзіць сябе́

3. дырыжы́раваць

4. право́дзіць (цяпло, электрычнасць)

5. суправаджа́ць, вадзі́ць;

a conducted tour вандро́ўка (экску́рсія) у суправаджэ́нні гі́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

По́мпа 1 ’прыстасаванне для пампавання; насос’ (ТСБМ, Касп., Сл. ПЗБ). З польск. pompa ’тс’ < франц. pompe ’тс’, якое, магчыма, з ісп., партуг. bomba ’тс’, гукапераймальнае (БЕР, 5, 513), лац. bombus ’гудзенне, шум’ < грэч. βόμβοξ ’тс’, параўн. бомба (гл.).

По́мпа 2 ’паказная пышнасць’ (ТСБМ), ’пыха, гонар’ (Нас.). З польск. (Булыка, Запазыч.) або непасрэдна з лац. pompa ’урачыстае шэсце; пышнасць’ < грэч. πομπή ’пасылка, суправаджэнне, урачыстае шэсце’ ад πομπεύω ’суправаджаць, урачыста несці, важна ісці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)