Стрэ́мець ‘страла’ (капыл., Сл. ПЗБ). Лакальнае ўтварэнне ад стрэмка (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гарпу́н, ‑а, м.

Кідальная зброя ў выглядзе кап’я на доўгім тросе для палявання на буйных марскіх жывёл. // Страла з разрыўным наканечнікам для палявання на кітоў, якой страляюць са спецыяльнай гарматы.

[Гал. harpoen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Калені́ца ’попельны (паташны) завод, дзе перапальваецца (гартуецца) попел для канатнага завода’ (крыч., Меер, 1786). Відаць, рэгіянальнае ўтварэнне; адносна структуры параўн. укр. закарп. калениця ’посуд, у якім прыстаўляюць гліну для мазання’, параўн. калання ’пэцканне’, каляти ’пэцкаць, брудзіць’, рус. фальк. каленецкая страла ’гартаваная страла’. Да каліць ’паліць’, ’гартаваць’ гл. каліцца ’гартавацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прастрэ́ліна ’незабудаванае месца на вуліцы’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да прастрэ́ліць ’прабіць, прадзіравіць’ < страляць, страла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«Страла» № 40 (карная аперацыя) 5/451; 10/74

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сагі́та

(лац. sagitta = страла)

дробная беспазваночная марская жывёла групы хетагнатаў, якая з’яўляецца ежай прамысловых рыб; марская стрэлка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Пастрэлка балотная ’блакітны несапраўдны, Petasites spurius (Retz.) Rchb.’ (гродз., Кіс.). Да страла (гл.): форма ліста нагадвае наканечнік стралы. Аб прэфіксе pa‑ гл. Борысь, Prefiks., 53.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grot, ~u

м.

1. страла; наканечнік стралы;

2. кап’ё, дзіда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wysięgnik

м.

1. кансоль;

2. страла (пад’ёмнага крана);

3. эл. бра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сагіта́льны

(ад лац. sagitta = страла)

стрэлападобны;

с-ая плоскасць — умоўная плоскасць, якая дзеліць цела чалавека або жывёлы ўздоўж на правую і левую палавіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)