рамантава́ць

(фр. remonter)

1) праводзіць рамонт;

2) папаўняць табун або статак маладняком.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

до́йны, ‑ая, ‑ае.

Які доіцца, дае малако. Дойная каза. Дойны статак.

•••

Дойная карова гл. карова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сайга́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сайгі, сайгака; які належыць, уласцівы ім. Сайгачы статак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

troop​1 [tru:p] n.

1. гру́па; гурт; грамада́; атра́д

2. ста́так, чарада́ (жывёлы)

3. pl. troops во́йска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чаба́н, ‑а, м.

Пастух, які пасе авечы статак. І гнаў чабан свой статак летам На вадапой праз стэп сівы, А моцны вецер выў над стэпам, Сухі ламаючы кавыль. Прыходзька. У скалы мёд зносяць руплівыя пчолы, Чабан грае песню на зурне вясёлай. Купала.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назайма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Заняўшы, пагнаць куды‑н. многіх (пра жывёлу). Назаймаць кароў у статак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таўбу́н ’статак’ (Жд. 2). Гл. табу́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́свіць, -су́, -се́ш, -се́; -сём, -сяце́, -су́ць і -су́, -свіш, -свіць; -свім, -свіце, -свяць; -сві́ў, -ві́ла; -сі́; незак., каго-што.

Наглядаць за кім-, чым-н. (жывёлай, птушкай) у час выгану на падножны корм.

П. коней.

П. статак.

П. гусей.

|| наз. пасьба́, -ы́, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

herd​1 [hɜ:d] n.

1. ста́так; табу́н; ста́дны інсты́нкт, ста́днае пачуццё

2. нато́ўп;

the common herd нато́ўп; абыва́целі, мяшча́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напе́рстаўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑статак; ж.

Травяністая лекавая расліна сямейства залознікавых з кветкамі, якія нагадваюць папарстак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)