суса́ль, ‑і, ж., зб.

Тонкія пласцінкі золата, срэбра, волава, медзі, якія служаць для дэкаратыўнага аздаблення якіх‑н. вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hammered

[ˈhæmərd]

adj.

кава́ны (срэ́бра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sterling silver

чы́стае срэ́бра (92,5-працэ́нтнае)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

quicksilver

[ˈkwɪk,sɪlvər]

n.

жыво́е срэ́бра, ірту́ць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sílberzeug

n -(e)s срэ́браныя [сярэ́браныя] вы́рабы, срэ́бра, серабро́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пацямне́нне н Trübung f -, Verdúnkelung f -, Verfínsterung f -;

пацямне́нне срэ́бра Schwárzwerden des Sílbers

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

злі́так, ‑тка, м.

Кусок металу, атрыманы ў выніку плаўлення і адліўкі яго ў спецыяльную форму. Злітак чыгуну. Злітак сталі. // Разм. Кусок самароднага золата або срэбра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ля́піс ’нітрат срэбра, які выкарыстоўваецца ў якасці процізапаленчага сродку (для прыпякання)’ (ТСБМ). Запазычана з польск. lapis ці з рус. ля́пис, якія з лац. lapis ’камень’ (SWO, 1980, 419).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Höllenstein

m -(e)s пяке́льны ка́мень, ля́піс, азотнакі́слае срэ́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лямава́ць ’аблямоўваць, акружаць, абводзіць, падшываць’ (Нас.). З польск. lamować ’тс’, якое ад lama ’аблямоўка, абшыўка’ < франц. lame ’бляшка, паясок, пласцінка з золата, срэбра, якія ўжываліся пры вышыванні’ (Слаўскі, 4, 36 і 40).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)