прово́рство ср. (быстрота) быстрыня́, -ні́ ж.; (живость) жва́васць, -ці ж., шпа́ркасць, -ці ж.; (ловкость) спры́тнасць, -ці ж., паваро́тлівасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухва́тка ж., разг.

1. мане́ра, -ры ж., звы́чка, -кі ж.;

2. (ловкость, сноровка) спрыт, род. спры́ту м., спры́тнасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

manuéll

1.

a ручны́, зро́блены ўручну́ю

~e Fértigkeit — спры́тнасць рук

2.

adv уручну́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

craft [krɑ:ft] n.

1. рамяство́

2. уме́льства, спры́тнасць, майстэ́рства; хі́трасць, хі́трыкі

3. (pl. craft) су́дна;

The harbour was full of sailing craft. У бухце было шмат суднаў.

4. (pl. craft) самалёт, касмі́чны карабе́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры́ткость ж., разг. жва́васць, -ці ж., быстрата́, -ты́ ж.; бо́йкасць, -ці ж.; спрыт, род. спры́ту м., спры́тнасць, -ці ж.; см. пры́ткий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эквілібры́ст

(ад лац. aequilibris = які знаходзіцца ў раўнавазе)

1) цыркавы артыст, які займаецца эквілібрыстыкай 1;

2) перан. чалавек, які праяўляе незвычайную спрытнасць, выкрутлівасць у паводзінах, спрэчках.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

szybkość

ж. скорасць, хуткасць; шыбкасць; шпаркасць; спрытнасць; прудкасць;

szybkość lotu — скорасць палёту;

szybkość obrotów — лік абаротаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спра́ўнасць ж.

1. (добры стан) Intáktheit f -, in éinwandfreiem Zústand;

у по́ўнай спра́ўнасці erhálten, in gutem Zústand;

2. (спрытнасць) Behändigkeit f -, Flínkheit f -, Rührigkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Трук ‘лоўкі, эфектны прыём, нумар’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову (трюк) з франц. truc ‘спрытнасць’, якое з праванс. truc ці з італ. trucco ‘палка’. Фасмер (4, 112) выводзіць рус. трюк з англ. trick ‘фокус, трук, спрытны прыём’, параўн. трык ‘trick artifice’ ў “Беларуска-ангельскім слоўніку” Я. Пятроўскага, выдадзеным у Лінцы ў 1946 г. (перавыданне — гл. Пятр.). Крыніцай запазычання англ. trik з’яўляецца ст.-франц. trique, якое з лац. tricae мн. л. ‘інтрыгі’ (Голуб-Ліер, 489; ЕСУМ, 5, 662). Сюды ж трука́цкі, тру́кавы, трука́цтва, трука́ч (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уме́нне н. Fähigkeit f -, -en (што-н. рабіць zu + inf; Fértigkeit f -, -en (in D), Geschícklichkeit f -, -en (спрытнасць); Können n -s (магчымасці); Fáchkenntnis f -, -se (веды, кампетэнтнасць);

уме́нне малява́ць Fértigkeit im Málen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)