верставы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да вярсты. Верставы слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pylon [ˈpaɪlən] n.

1. archit. піло́н, апо́ра

2. слуп; ма́чта

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падпо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які падтрымлівае што‑н., служыць падпоркай. Падпорны слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́расць, -і, ж.

1. Перыяд жыцця пасля сталасці, калі паступова адбываецца аслабленне дзейнасці арганізма.

С. прыгнула да зямлі.

С. — не радасць (прыказка).

2. Доўгачасовае існаванне; зношанасць.

Слуп зваліўся ад старасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

lamp-post

[ˈlæmppoʊst]

n.

ліхта́рны слуп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

межавы́ Grenz-;

межавы́ слуп Grénzpfahl m -s, -pfähle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сме́рчавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смерчу; які з’яўляецца смерчам. Смерчавы слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

utility pole

электры́чны або́ тэлефо́нны слуп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ліхта́рны Latérnen-;

ліхта́рны слуп Latérnenpfahl m -(e)s, -pfähle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

расхіста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Раскалыхаць, разгушкаць.

Р. качэлі.

2. Хістаючы, зрабіць няўстойлівым.

Р. слуп.

3. перан. Разладзіць, падарваць.

Р. дысцыпліну.

|| незак. расхі́стваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расхі́стванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)