жывапі́сец, ‑сца, м.

Мастак, які займаецца жывапісам. Жывапісныя работы ў Каломенскім палацы выконваў славуты Сымон Ушакоў, а таксама іншыя рускія жывапісцы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

renown [rɪˈnaʊn] n. fml сла́ва, папуля́рнасць;

a man of high renown славу́ты чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адыхо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які звязаны з адыходам (у 1 знач.). Пачаўся славуты адыходны рэйд атрада далёка на поўнач. Брыль.

•••

Адыходны промысел гл. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбі́тны

1. (славуты) ángesehen, vórnehm;

2. разм (знакаміты) állgemein bekánnt, berühmt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сла́вный

1. (пользующийся славой) сла́ўны, славу́ты;

2. (хороший, приятный) сла́ўны; харо́шы, до́бры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

séhenswert, séhenswürdig

a славу́ты, ва́рты ўва́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéitberühmt

a славу́ты; выда́тны, шыро́ка вядо́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

illustrious

[ɪˈlʌstriəs]

adj.

1) вялі́кі, выда́тны, ве́дамы

2) сла́ўны, славу́ты (учы́нак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

noted [ˈnəʊtɪd] adj. (for) славу́ты, шырокавядо́мы, знакамі́ты;

a town noted for its parks го́рад, знакамі́ты сваі́мі па́ркамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

well-known

[,welˈnoʊn]

adj.

1) агу́льна ве́дамы (факт)

2) шыро́ка ве́дамы, славу́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)