Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ву́лей, вулея і вулля; мн. вуллі, ‑ёў; м.
Спецыяльная скрыня невялікіх памераў або выдзеўбаная калода для пчол. Рамачны вулей. □ Па гэтых дубах палешукі-бортнікі рабілі цэлыя пчольнікі, зацягваючы туды па дзесятку вуллёў.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
paka
ж.
1.скрыня;
paka na ziemniaki — скрыня для бульбы;
paka do węgla — скрыня для вугалю;
2. пакунак;
paka z książkami — пакунак з кнігамі;
3.разм. каталажка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Су́дня ’скрыня для прадуктаў’ (Бяльк., Мат. Маг.). Да суд‑ < суды, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кантэ́йнер, ‑а, м.
Спецыяльная скрыня для перавозкі грузаў. Пад’ёмны кран паволі нёс на гмах кантэйнеры з цэглай.Карпаў.Міма Шчупака праплываюць цяжкія платформы з кантэйнерамі, вагоны з вугалем, цыстэрны з гаручым, лядоўні з прадуктамі...Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schrein
m -(e)s, -e
1) ша́фа
2) скры́ня, ку́фар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Лар ’высокая і вузкая драўляная скрыня з векам для захоўвання мукі або збожжа’ (Сіг.; малар., З нар. сл.; беласт.Сл. паўн.-зах.), рус.ларь ’скрыня’, ’куфар’, ’клетка’ (XI ст.), паўн.-рус. ’тс’, наўг. ’труна’, ’зруб для засолкі рыбы’. Запазычана са ст.-нарв.lārr ’шуфлядка’ ці са ст.-швед.lárr ’скрыня, куфар’, параўн. швед.lår ’тс’ (Міклашыч, 160; Бернекер, 1, 691; Фасмер, 2, 460). Сюды ж бел.лар ’прыстасаванне для палявання на мядзведзя’ (Інстр. 2), параўн. рус.іркуцк. ’засека з бярвення ў лесе’. Сучаснае ларок ’гандлёвая палатка’ — з рус.ларек.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
skr. poczt.
= skrytka pocztowa — паштовая скрыня; п/с = адрас
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Сляба́нак ‘драўляная канапа’ (Сл. рэг. лекс.). З польск.szlaban, якое з ням.Schlafbank ‘скрыня для спання (калі века знімаецца)’; гл. Брукнер, 550.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кантэ́йнер
(англ. container)
спецыяльная скрыня для перавозкі грузаў без дадатковай упакоўкі, для навуковай апаратуры, напр. на касмічным караблі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)