сложи́ть сов.

1. в разн. знач. скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць;

сложи́ть дрова́ скла́сці (пасклада́ць) дро́вы;

сложи́ть лист бума́ги скла́сці ліст папе́ры;

сложи́ть пе́сню скла́сці пе́сню;

2. (снять, опустить вниз) зняць, скі́нуць;

сложи́ть но́шу зняць (скі́нуць) но́шу;

◊

сиде́ть сложа́ ру́ки сядзе́ць скла́ўшы ру́кі;

сложи́ть го́лову галаву́ пакла́сці; галаво́ю налажы́ць; з зяме́лькаю пабра́цца;

сложи́ть ору́жие скла́сці збро́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Скласці (складаць) акт з мэтай засведчыць наяўнасць ці адсутнасць чаго-н.

|| зак. таксама заакці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Скласці (складаць) анатацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалькулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Скласці, зрабіць калькуляцыю. Скалькуляваць кошт гавару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплюсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Разм. Скласці пры падліку. Сплюсаваць ацэнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго.

1. Кінуць у некалькі прыёмаў нейкую колькасць чаго-н.

Н. кучу камення.

2. Кідаючы, скласці ў якой-н. колькасці, напоўніць.

Н. кошык яблыкаў.

Н. пяць стагоў сена.

3. Скласці ў агульных рысах; хутка намеціць, напісаць, намаляваць што-н.

Н. план выступлення.

|| незак. накіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.) і накі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. на́кід, -у, М -дзе, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праканспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скласці канспект чаго‑н.; заканспектаваць. Праканспектаваць падручнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Скласці ў стагі. Застагаваць сена. Застагаваць салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скампанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Скласці цэлае з асобных частак. Скампанаваць карціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скласці (у 1–5, 10–13 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)