pímpeln

vi разм. хндкаць, пла́кацца, ска́рдзіцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ *Нака́мкаваць, нака́мкуваты ’скардзіцца на хваробу, боль’ (Клімч.). Да ка́мкаты ’квакаць (пра лягушку); скардзіцца, ныць’, хутчэй за ўсё гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

skarżyć się

незак. скардзіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

narzekać

незак. наракаць; скардзіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyrzekać

незак. наракаць, скардзіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyskarżać się

незак. скардзіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нагаво́ршчыца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да нагаворшчык. [Мікола]: — А ты не шушукала? Не нагаворшчыца? Не пабяжыш дзядзьку Максіму на мяне скардзіцца? Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаксі́вы, -ая, -ае.

1. Які часта плача, заўсёды гатоў плакаць.

Плаксівае дзіця.

2. Такі, які бывае пры плачы, які выражае гатоўнасць плакаць.

П. голас. П. твар.

Гаварыць плаксіва (прысл.).

3. Які любіць скардзіцца, наракаць.

П. чалавек.

|| наз. плаксі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

uskarżać się

незак. скардзіцца;

uskarżać się na ból — скардзіцца на боль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загру́жанасць ж., прям., перен. загру́женность, загружённость;

з. тра́нспарту — загру́женность тра́нспорта;

ска́рдзіцца на з. — жа́ловаться на загру́женность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)