Verbum

пажы́ткі, -аў, адз. пажы́так, -тку, м., таксама зб.

Дробны скарб, хатнія рэчы.

бясцэ́нны, -ая, -ае.

1. Вельмі каштоўны, дарагі.

Б. скарб.

2. перан. Дарагі, любы.

Б. друг.

|| наз. бясцэ́ннасць, -і, ж.

адры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак.

1. гл. рыць.

2. каго-што. Рыючы, дастаць, вызваліць.

А. скарб.

|| незак. адрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

паса́г, -у, м.

Маёмасць, якую даюць бацькі ці родзічы маладой, калі яна выходзіць замуж.

Нявеста з пасагам.

|| прым. паса́жны, -ая, -ае.

П. скарб.

жамчу́жына, -ы, мн. -ы, -жын, ж.

1. Асобнае зерне жэмчугу.

2. перан., чаго або якая. Непаўторны скарб, лепшае ўпрыгожанне (высок.).

Нарач — ж. беларускай зямлі.

закапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Паклаўшы ў паглыбленне, засыпаць.

З. скарб.

2. што. Засыпаць, зараўнаваць.

З. яму.

|| незак. зако́пваць, -аю, -аеш, -ае.

адмысло́вы, -ая, -ае.

1. Адметны, своеасаблівы, непаўторны.

А. скарб паэта.

2. Спецыяльны, асобага прызначэння.

А. інструмент.

3. Выдатны, цудоўны.

А. работнік.

А. напітак.

|| наз. адмысло́васць, -і, ж.