скарэ́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Разм.

1. Скрывіць, сагнуць, скарабаціць. Сплюшчыўшы і скарэжыўшы кузаў «усюдыхода», Якавенка паімчаў далей. Мележ.

2. перан. Змяніць да непазнавальнасці, сказіць. Грымаса скарэжыла твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скажа́ць несов. искажа́ть, извраща́ть;

ён знаро́к ~жа́е мае́ сло́вы — он специа́льно искажа́ет (извраща́ет) мои́ слова́; см. сказі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Тасуючы, падабраць, укласці ў якім-н. парадку з мэтай падману.

П. карты.

2. перан. Наўмысна сказіць, падабраўшы выгаднае і выкінуўшы супярэчлівае.

П. факты.

|| незак. падтасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падтасо́ўванне, -я, н. і падтасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zniekształcić

зак.

1. змяніць форму, дефармаваць;

2. перан. сказіць;

zniekształcić sens — сказіць сэнс;

3. знявечыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падтасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Тасуючы, падабраць у патрэбным парадку (пераважна з мэтай падману). Падтасаваць карты. // перан. Наўмысна сказіць, падабраўшы толькі выгаднае, патрэбнае для нейкага вываду. Падтасаваць факты. Падтасаваць матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

искази́ть сов.

1. (извратить) сказі́ць, перакруці́ць, мног. паперакру́чваць;

2. (сильно изменить вид, выражение лица) перакрыві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spaczyć

зак.

1. перакрывіць; скрывіць;

2. сказіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przekręcić

зак.

1. пакруціць;

2. сказіць, перакруціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wykrzywić

зак.

1. скрывіць, пакрывіць;

2. сказіць, перакруціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skazić

зак.

1. сапсаваць, сказіць;

2. запляміць;

3. дэнатураваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)