складаназале́жны, -ая, -ае.

У граматыцы: які адносіцца да пабудовы складаных сказаў па спосабе падпарадкавання.

С. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

складаназлу́чаны, -ая, -ае.

У граматыцы: які адносіцца да пабудовы складаных сказаў па спосабе злучэння.

С. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уступа́льны, -ая, -ае.

У граматыцы: які выражае ўступку, дапушчэнне, процілеглую ўмову.

У. злучнік.

У. даданы сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назыўны́, ‑ая, ‑ое.

У выразах: назыўны сказ гл. сказ; назыўныя словы гл. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безасабо́вы, ‑ая, ‑ае.

У выразах: безасабовыя дзеясловы гл. дзеяслоў; безасабовы сказ гл. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыта́льны, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе пытанне (у 1 знач.), выяўляе яго.

П. сказ.

П. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безасабо́вы, -ая, -ае.

У граматыцы: які не дапускае ўжывання дзейніка.

Б. дзеяслоў.

Б. сказ.

|| наз. безасабо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дада́ны, ‑ая, ‑ае.

Звычайна ў выразах: а) даданы сказ гл. сказ; б) даданы член сказа гл. член.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азнача́льны, -ая, -ае.

1. Які паддаецца азначэнню.

2. У граматыцы: які з’яўляецца азначэннем².

А. займеннік.

А. сказ.

|| наз. азнача́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

main clause [ˌmeɪnˈklɔ:z] n. ling. гало́ўны сказ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)