ветраўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які добра вытрымлівае парывы ветру. Дуб — самая ветраўстойлівая парода дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферзь, ферзя, м.

Самая моцная фігура ў шахматнай гульні. Атакаваць і выйграць ферзя.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

outermost [ˈaʊtəməʊst] adj. найбо́льш адда́лены ад цэ́нтра/сярэ́дзіны;

the outermost planet найбо́льш адда́леная/са́мая далёкая плане́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Állernéuste, Állernéueste

sub n -n са́мая апо́шняя навіна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бялу́га, ‑і, ДМ ‑лузе, ж.

Каштоўная прамысловая рыба, самая буйная з сямейства асятровых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гужо́ўка, ‑і, ДМ ‑жоўцы, ж.

Хрыбтовая, самая трывалая частка сырамяці, якая ідзе на вупражныя гужы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зале́тась, прысл.

Два гады назад. І вясна прыйшла. Такая самая, як летась, як залетась, як кожны год. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квінтэсе́нцыя, ‑і, ж.

Кніжн. Аснова, самая сутнасць чаго‑н. Гэта гісторыя і з’яўляецца ядром апавядання, яго квінтэсенцыяй. «Полымя».

[Ад лац. quinta essentia — пятая сутнасць (у антычнай і сярэдневяковай філасофіі — асноўная сутнасць рэчаў).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ліва, ‑а, н.

Разм. Тое, што і колка ​1. — Зарадку ж робіш? Дык коліва — самая лепшая зарадка. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анако́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Самая вялікая змяя сямейства ўдававых, якая водзіцца ў трапічных лясах Гвіяны, Бразіліі, Пэру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)