fragmentation [ˌfrægmənˈteɪʃn] n. распадзе́нне; распа́д;

a fragmentation grenade/bomb аско́лачная грана́та/бо́мба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nuclear

[ˈnu:klɪr]

adj.

я́дзерны

nuclear energy — энэ́ргія а́тамнага ядра́; я́дзерная энэ́ргія

nuclear fission — я́дзерны распа́д (распа́д ядра́ а́таму)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

decay​1 [dɪˈkeɪ] n.

1. гніе́нне, гніццё

2. заняпа́д;

fall into decay заняпа́сці

3. распа́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

irretrievable [ˌɪrɪˈtri:vəbl] adj. fml незваро́тны, непапра́ўны;

the irretrievable breakdown of a marriage непапра́ўны распа́д шлю́бу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zerfáll

m -(e)s распа́д, разлажэ́нне, разру́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

disintegration

[dɪs,ɪntəˈgreɪʃən]

n.

распа́д -у m., расклада́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rozpad, ~u

м. распад; развал;

rozpad tkanek мед. распад тканак;

okres połowicznego ~u фіз. перыяд паўраспаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алкаго́ліз

[ад алкаго(ль) + -ліз]

абменны распад рэчываў пры ўзаемадзеянні са спіртамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

распаде́ние ср. распадзе́нне, -ння ср., распа́д, -ду м.; разва́льванне, -ння ср., разва́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радыеакты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Якому ўласціва радыеактыўнасць. Радыеактыўныя атамы. // Які змяшчае ў сваім саставе элементы, якім уласціва радыеактыўнасць. Радыеактыўныя воды. Радыеактыўныя мінералы.

2. Абумоўлены радыеактыўнасцю, заснаваны на ёй. Радыеактыўны распад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)