Verbum

флары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Вучоны, які вывучае флору.

2. Мастак, які стварае свае творы з раслін, кветак і пад.

ко́лас, -а, мн. каласы́, каласо́ў, м.

1. Суквецце злакаў і некаторых іншых раслін, у якіх кветкі размяшчаюцца ўздоўж канца сцябла.

Каласы пшаніцы.

2. Суквецце з пладамі, насеннем гэтых раслін.

Спелы к. жытнёвы.

|| памянш. каласо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м.

|| прым. каласавы́, -а́я, -о́е.

Каласавыя культуры.

Уборка каласавых (наз.).

акульту́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (спец.).

Зрабіць культурным (у 4 знач.).

|| незак. акульту́рваць, -аю, -аеш, -ае; наз. акульту́рванне, -я, н.

А. дзікіх раслін.

садо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па доглядзе за садам і вырошчванні садовых раслін.

|| ж. садо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. садо́ўніцкі, -ая, -ае.

раслінаво́дства, -а, н.

1. Вырошчванне культурных сельскагаспадарчых раслін як галіна сельскай гаспадаркі.

Прадукцыя р.

2. Навука аб культурных раслінах і іх вырошчванні.

|| прым. раслінаво́дчы, -ая, -ае.

паслён, -у, м.

Родавая назва некаторых раслін (напр., бульбы, памідораў, а таксама тытуню, блёкату і інш.), якія ўтвараюць асобнае сямейства.

|| прым. паслёнавы, -ая, -ае.

Сямейства паслёнавых (наз.).