по́мпа ​1, ‑ы, ж.

Прыстасаванне, якім пампуюць вадкасць або газ; насос. Матор помпы ўключаны, шланг укідаюць у студню, і вось — струмень вады, ператвораны ў страшную сілу, уразаецца ў полымя... Брыль.

по́мпа ​2,

Непраўдзівая, паказная пышнасць. [Слаўка:] — Навошта ўся гэтая помпа, з якой вы праводзіце нарады камандзіраў партызанскіх груп? Новікаў. Адкрыццё бальніцы ў свой час адбывалася з вялікай помпай, аб ім многа пісалі. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́ша ж. Lúxus m -, Prunk m -(e)s, Pracht f -; Üppigkeit f - (пышнасць);

2. (прастора, свабода) Wéite f -; Fréiheit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

splendour [ˈsplendə] n.

1. бляск, зіхаце́нне;

the splendour of jewels зіхаце́нне кашто́ўнасцей

2. pl. splendours пы́шнасць, шык, раско́ша; хараство́;

scenic splendours прыгажо́сць краяві́ду;

live in great splendours жыць у раско́шы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

okazałość

okazałoś|ć

ж. пышнасць, велікапышнасць;

w całej ~ci — ва ўсёй пышнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наря́дность ж. прыбра́насць, -ці ж., убра́насць, -ці ж.; вы́страенасць, -ці ж.; прыго́жасць, -ці ж.; бага́цце, -цця ср.; шыко́ўнасць, -ці ж.; пы́шнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pracht

f - пы́шнасць, раско́ша, хараство́

das ist éine wáhre ~! — яко́е хараство́!

in áller ~ — ва ўсі́м бля́ску [харастве́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

турню́р

(фр. tournure)

модная ў канцы 19 ст. прыналежнасць жаночага туалету ў выглядзе падушачкі, якую падкладвалі пад плацце ззаду ніжэй таліі, каб надаць пышнасць фігуры, а таксама шырокая спадніца, прызначаная для нашэння з такой падушачкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Раско́ша, ро́скаш ’празмерны дастатак, пышнасць, велічнае хараство’, ’прастор, свабода, пачуццё свабоды, волі’, ’спакой’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Ян.), ’воля, прыволле, прастор’ (Касп., Байк. і Некр.), ’багацце’ (Байк. і Некр.), роско́ша ’дадатак’ (ТС). Параўн. укр. р́оскіш ’празмерны дастатак, задавальненне, асалода’, рус. ро́скошь ’прыемнасць, раскоша’, польск. rozkosz ’роскаш, багацце’, чэш., славац. rozkoš ’радасць, асалода’, славен. razkošje ’роскаш, багацце, радасць’, серб.-харв. ра̀скош ’раскоша’, балг. разко́ш ’асалода’. Звычайна рэканструюецца як *orzkošь (< *orzkoxj‑) і звязваецца з *koxati (гл. кахаць). Гл. Фасмер, 3, 504; Брукнер, 242; Бязлай, 3, 159; БЕР, 6, 155.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wspaniałość

wspaniałoś|ć

ж.

1. пышнасць, велікапышнасць, хараство;

2. часцей у мн.

~ci — прыгожыя (шыкоўныя) рэчы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

celebracja

celebracj|a

ж. разм. урачыстая цырымонія; залішняя ўрачыстасць (пышнасць);

bez ~i — натуральна; без лішняй пампезнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)