марозаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны пераносіць моцны мароз. Марозаўстойлівая пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азі́мы ози́мый;

~мая пшані́ца — ози́мая пшени́ца;

а. клін — ози́мый клин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асцюкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Багаты на асцюкі, з асцюкамі. Асцюкаватая пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамало́цца, ‑мелецца; зак.

Разм. Змалоцца поўнасцю, да канца. Дамалолася пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаапыля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які апладняецца шляхам самаапылення. Пшаніца — самаапыляльная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азі́мы с.-г. Wínter-;

азі́мая пшані́ца Wínterweizen m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сямікало́ска, ‑і, ДМ ‑лосцы; Р мн. ‑лосак; ж.

Сібірская кустовая пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарадзі́цца, -раджу́ся, -ро́дзішся, -ро́дзіцца; зак.

1. Рэзка змяніцца, абнавіцца, стаць зусім іншым.

П. духоўна.

2. Страціць свае папярэднія каштоўныя якасці, уласцівасці, вырадзіцца.

Пшаніца перарадзілася.

|| незак. перараджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. перараджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнаёк, гнайку, м.

Памянш. да гной. Палажы гнайку — будзе пшаніца на таку. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

waist-high [ˌweɪstˈhaɪ] adv. па по́яс, да по́яса;

The wheat has grown waist-high. Пшаніца вырасла ў пояс.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)